Aziz dostum, eğer çevrenizdekileri kaçırmak istiyorsanız, onlara yalnız olduğunuzu söyleyiniz; insanın aynayla yüz yüze gelmekten korkmasına benzeyebilir bu. İyisi mi elden geldiğince okşayınız güvercinleri ve uzak kalmayınız sıcak iklimlerin limonsu tadından. Lüks sorunlar...
15 Kasım 1975
Bir yumurtam var; içinde de dışarı çıkıp çıkmayacağını pek bilemeyen bir civciv. Belki dışarı çıkmak istiyor da çıkamıyor, ama kabuk kırılmadan bunu bilemem. Kabuğu kırıp ona yardım edersem, sonraki yaşayışından ben sorumlu olacağım. Eğer bazı değerler de kazanırsa, ki çok küçük bir olasılık, bunlar benim kendi yarattığım değerler olacak. Bunu istemiyorum.
Civcivi kendi başına bıraktık diyelim. Bu türün diğer örnekleriyle karşılaştırılırsa, kabuğu kendi kendine kırıp dışarı çıkabilme olasılığı burada da çok düşük. Yaşama içinde bu küçük olasılığa bağlanmak ancak uzak denetimli bir etkinlik verir ve bu uzak denetim bir yerde de kopabilir.
Kabuğu kırmak da, civcivi kendi başına bırakmak da gelecek için, benim onunla ilişkimin gelişmesi açısından çok küçük olasılıklar gösteriyorlar. Ama bu iki küçük olasılığın hangisi diğerinden daha büyük? Ayrıca etkinliğimi ortaya koymak, benimle civciv arasındaki ilişki açısından gerekli mi, değil mi?
Sayfa 25Kitabı okudu
Artık mektup yazacak kimsem de kalmadı.
Sayfa 37Kitabı okudu
Bin yıl önce yüreğime yuva yapmıştı.
Sayfa 15Kitabı okudu
Sabah uyanır uyanmaz yitik bir dünyanın yitik insanları yitik bir dünyada yok olunca bu sabah ağlıyordum uyandığım zaman.
Sayfa 38Kitabı okudu
"Başlangıç ve sonun bir olduğu noktayı bulmalıyım."
Sayfa 120 - Pan yayıncılıkKitabı okudu
