Teşkilat-ı Mahsusa
''Teşkilat-ı Mahsusa, bin yıllık devlet geleneğimizin mirasıdır beyler! Bu miras; Oğuz Kağan' dan gelir, Alparslan' uzanır; Sultan Fatih' le devam eder ve Abdülhamid' de bize geçer. Bilge Kağan'ın kardeşi Kül Tigin'i doğuya gönderirken; Ertuğrul Gazi'nin, Osman Bey'i Söğüt'e yolcu ederken teslim ettiği hazine, Teşkilat-ı Mahsusa'nın harcını oluşturur. Bugün, bu mirasın korunduğu sandık bende, sandığın anahtarı Abdülhamid' dedir!''
Sayfa 16Kitabı okuyor
Emaneti hakiki sahibine satmak..
"İşte ey akıl! Dikkat et! Meş'um bir âlet nerede? Kâinât anahtarı nerede? Ey göz! Güzel bak! Âdi bir kavvad nerede? Kütüphane-i İlâhî'nin mütefennin bir nâzırı nerede? Ve ey dil! İyi tad! Bir tavla kapıcısı ve bir fabrika yasakçısı nerede? Hazine-i hassa-i Rahmet nâzırı nerede?.."
Sayfa 30 - rnkKitabı okuyor
İlk Yıllar
"Yaşamın ağır yükünden kurtuldu, bizlerse katlanmaya devam etmek zorundayız." Yine de o eski yaşamımıza öylesine bağlıyız ki... Çünkü umutsuz dönemlerimizin yanı sıra mutlu anlarımız da var, yüreğimizin, ruhumuzun neşeyle dolduğu, sabahları cıvıl cıvıl ötmekten kendini alamayan tarlakuşu gibi coştuğumuz... Ruhumuz kimi kez sıkışsa, korkulara kapılsa bile… Sevdiğimiz herkesin, her şeyin anısı olduğu gibi duruyor ve yaşamımızın akşamında yeniden uyanıyor... Evet anılar ölmüş değil, yalnızca uykuda. Ve bunlardan bir hazine toparlamak hiç de kötü değil.
Sessizliklerin peşine düşmüşüm ve sessizlikte nasıl bir hazine bulmuşum başkalarına güvenle dağıtabileceğim? Bu benim hasat günümse eğer, tohumu hangi anımsanmayan mevsimlerde hangi tarlalara ekmişim?
Sayfa 4
"Ben gizli bir hazine idim, bilinmek istedim," mealindeki kutsi hadis aslında buradaki durumu açıklıyor. Her birimiz bir hazine potansiyeli olarak doğuyoruz ve o potansiyel bilinmek, görülmek, bu yolla açığa çıkmak ve kendisini gerçekleştirmek istiyor. Hazine olduğumuz bilindikçe hazine haline gelmekteyiz ve hazine olma durumumuz bu sayede salt potansiyel olmaktan çıkıp gerçeğe dönüştükçe ve gerçeğe dönüşebildiği ölçüde mutlu oluyoruz.
Sayfa 28Kitabı okuyor
Sadece sağ olup güneşin pırıl pırıl karlı tepenin üzerinde yükselişini izlemek bile dünyadaki en büyük hazine olmalıydı ama bunun kıymetini bilecek durumda değildi.
Sayfa 324Kitabı okuyor
Gözlerimi ekrana diktim. Aletim kot pantolonum un içinde çaresizce kıvranıyordu.
“Bir kadını zevkin doruklarını ulaştırmak, en azından benim açımdan, bir sanattır. Her kadının orgazmı eşi benzeri olm ayan bir yapboz gibidir, gizli şifreyle korunan bir hazine sandığı.
Hemen hemen her zaman, bir kadının şifresini kırmanın en iyi
ve güvenilir yolu dudaklarınla onun dudaklarını yalamak, onu öpmek ve hassas nokrasını emmekten geçer. Fakat bunu gerçekleştirmenin en etkili yolu onun vücudunun gizemini çözmek ve çözdükçe buna göre ilerlemek. Onu dondurma gibi yalayamam sonuçta, Tanrı aşkına. Bedenini keşfe çıkmalıyım. Genelde birkaç dakikadan sonra onu çözmeye başlıyorum zaten.”
“İstemsizce ve aniden başını arkaya attığında, refleks olarak kalçalarım ağzıma bastırdığında ve bacaklarını olabildiğince geniş açtığında doğru yolda olduğumu hissediyorum. Vücudunun bana teslim olmaya hazırlandığını, savunma mekanizmasını kırmaya başladığımı ve çaresizce onun şifresini kırmamı arzuladığını işte o zaman anlıyorum.”
Sayfa 10
Yapığın iyilikten, ihtiyaç duymadıkça kazıp çıkarmayacağın, derine gömdüğün hazine gibi bahsedeceksin.
bahsedecek misin?
Ayaklarında derman, içinde umut ve karşında insan kalmadığında
lütfen biraz daha sabret ve yaslan kendine. Çünkü
o zorlu yolculuğun sonunda seni öyle bir hazine bekler
ki orada bulduklarına sen bile şaşırırsın. Aslında hiç kimseye
ihtiyacın olmadığını ve kendi başına da ayakta kaldığını
görünce içindeki gerçek senle tanışırsın. Kendinden başka
gidecek hiçbir yer olmadığını, insanlarda aradığın gücü aslında
kendi içinde taşıdığını kavradığın o gün, işte o gün
olgunlaşırsın. Eksik taraflarını kendi başına tamamlarsın.
Yaralarını sararsın. Ne liman kalır geride, ne de vefasızlığını
gördüğün insan, hepsini bir bir yakarsın. Hatta yalnızlığın
aslında o kadar da kötü bir şey olmadığının farkına varırsın.
İnsanlara muhtaç olmamanın verdiği o huzur var ya, işte o
hiçbir şeye değişilmez.
Sayfa 61
Kimsenin bilmediği, sessiz bir acı da büyük bir hazine gizlidir..
Sayfa 111 - İş Bankası Kültür Yayınları
