Kimi erkek, göremediği şefkat ve ilginin acısının bede lini kadınlara kötü ve baskıcı davranarak ödetmeye çalışır. Aslında bedel ödetmeyi istediği kişi annesidir. Hayatındaki kadınları "cezalandırırken" o, annesini cezalandırıyordur.
Kimi erkek, çocukluğunda yeterince alamadığı ilgi ve şefkati bulabilmek için ideal anne arayışına girer. Bu erkeğe idealindeki kadını tanımlaması söylendiğinde tüm karakterlerin bileşimi olan bir kadını hayal eder. Ama öyle bir kadın yoktur. Ve arayış sürer.
Hayatın ilk yarısında kendi karakterimizin özellikleri bizim için gerçeğin ta kendisidir. Başkaları nasıl düşünürse düşünsün, kendi değerlerimizin, kendi prensiplerimizin, kendi önceliklerimizin "en doğru" olduğunu düşünürüz.
İkinci yarıda, bizden çok farklı olan insanların özellik lerinin değerini bilmeye başlarız. Hatta hayatın akışı içinde zıttımız olan karakterin aktiviteleriyle geçirmek zorunda olduğumuz birçok dönem yaşarız. Ama bu değerler ve aktiviteler bizim için doğal yaşanmaz.
Eğer zıt karakterimizin değer ve aktiviteleriyle uzun sü re yaşamak zorunda kalırsak, stres, endişe, öfke, can sıkıntısı yaşamaya başlarız. Kendimizi özümüzden kopmuş gibi hissederiz.
Ne kadar olgunlaşırsak olgunlaşalım, zıt karakterimiz için doğal olan bir hayat bize doyum vermez.
"Ben asla böyle bir hayat yaşamak istemem" dediğiniz hayattan keyif alan ne çok insan var, değil mi?
Karakterimiz bizim "kaderimizdir".
Dört yin karakteri (Dost, Mistik, Ebedi Çocuk ve Filo zof) hayatı gittikçe genişleyen yatay konumdaki çember gibi algılar. Eşitlikçi ve liberal yaklaşımları ile bilgiye ve birebir ilişkilere önem verir. İlerlemek daireyi büyütmektir, yukarı tırmanmak değil. Geri insan ile gelişkin insan arasındaki fark çemberin yarıçapıdır. Rekabet ve başarı yarışı onları motive etmez. Toplumsal yapının ve sistemin bu kavramlara önem verdiğini bilir ama yine de onlar için çok fazla önemi yoktur.
Yin karakterleri, yaşama kendilerinden farklı bakan ka rakter yapılarının olduğunun farkındadır.
Sevdiği işi yaparak mutlu olmak, hobilerine zaman ayırmak ile mücadele ve başkalarıyla yarış sonucu kazanılan maddi başarı, konum ve güç sahibi olmak arasında yapılacak seçimde tercihi genellikle birinci seçim olur.
Çocuklara kendi bireyselliklerini bulmaları için özgür lük tanınmalıdır.
Evlilik partneri seçimi, birlikte olmaktan zevk almak, seks, karşılıklı destek, sevgi ve iletişim, eğlence arkadaşlığı ve ideali paylaşmak gibi kriterlere göre yapılır. Bunların yanında para, konum gibi şeyler de olursa ne ala. Ama şart değildir. Ayrıca toplumsal baskıya direnebildiği ölçüde evlilik kontratı da şart değildir. Gerçek evlilik, gönül birliğine dayanır. Bu birlik bitti mi evliliğin sürmesi de gerekmez.