Fakat bu her kızın hayali değil miydi zaten? Uyandığında kendini bir prenses olarak bulmak? Belki o hayatları yaşayan insanlar vardı. Belki bu kız onlardan biriydi. İyi ama ya geri kalanlarımız? Ya önemsiz olanlar, hiçe sayılanlar, görünmez kızlar? Biz başlarımızı taç takarmış gibi dik tutmayı öğreniriz. Sıradan olandan sihir elde etmeyi öğreniriz. Seçilmiş olmadığında, damarlarında kraliyet kanı dolaşmadığında, böyle hayatta kalırdın. Dünya sana hiçbir şey borçlu olmadığında sen yine de ondan bir şeyler talep ederdin.
Oysa kendini bulmak dedikleri bu saçmalık
Sonu olmayan bir hayal
Kendimi daha iyi tanımayı beklerken
Hayatımı ertelemekten bıktım
Her geçen gün yepyeni bir insan oluyorum
Dönüşüyorum, deri değiştiriyorum
Ve sonra yeniden başa dönüyorum
Yani tam burada
İçinde olduğum bu anda aslında
Gelecekte bir yerde değil kusursuz benliğim
"Her insan yeryüzündeki aynasını arar," demişti kimi âlimler, "onunla bir olmak, onda kendini bulmak için". Ama nasıl cennette Tuba ağacı, kökleri yukarıda, dalları toprağın altın da ters dönmüş ise, kimi aynalar da alaşağı eder yansımaları..