Dışarıda, rüyasında kırlar gören bir kadın var... Hep kırların ortasında bir evde yaşamayı arzulayan ama şehirden bir türlü çıkamamış bir kadın o.
Ben her gece rüyalarına giren kadınım ve sana şunu söylüyorum: Mavi köpeğin gözleri.
Tekrardan buluşabilmek için yastıklarımızda dönüp durduğumuz yeter artık.
Bazen, başka rüyalarda, senin bir müzedeki bronz bir heykelden farksız olduğunu görmüştüm. Belki de üşümem bu yüzdendir.
Bir karşılaşmamızda ben sol tarafımın üstünde uyurken kulağını sırtıma dayarsan çınladığımı duyabilirsin. Böyle yapmanı hep arzulamıştım.
Seni hep böyle, karnın derin çukurlarla kaplanmış, delik deşik halde görmeyi istemiştim.