Sabitlenmiş gönderi
Bu, kesinlikle bir birbirine bağlanma konusu değil, zaten birbirine bağlanmış olma, içimizde bizi aslında çoktan birbirimizle evlendirmiş bir şey olup olmadığı konusu... Birine yalnızca ait olma değil, zaten onda var olduğunu bilme...
Dünyanın neresinde olursa olsun, insanlar kendi ulusu için hep şöyle düşünür: Benim ülkemin insanı diğer uluslardan farklı, biz 'iyi insanız'.
Alman askerler bir keresinde evde arama yaparken, Yahudi bir baba birden ağlamaya başlayan küçücük oğlunu, askerler duymasın diye boğarak öldürmek zorunda kalmıştı.
Okur Takip Önerileri
Bir insanı, sıradan tarım ve ev aletleriyle öldürmek zaman ister. Tam bir gün bile alabilir.
Nereye gittik, merak ediyorum. Hangi uzak yerde, hâlâ el ele yürüyoruz?...
Dünya dönermiş derler, ben de burada durmuş, evimin geçmesini bekliyorum.
Gövdemde ve çok daha güçlü bir biçimde ruhumda bulunan bu kullanılmayan güçle dövüşeceğine kap onu, beni unuttuğunda, beni kovduğunda, adımlarını başka yola, benden ayrı izlediğin bir rotaya çevirdiğin zamandan beri yiten akıl sağlığımı geri ver bana...
Allah saklasın, tüm uygarlığımız ayılsaydı iki günlüğüne, üçüncü gün pişmanlıktan geberirdi...
Terk edilmiş, kopmuş bir insanım sensiz. Kendimden sürgün bir gölgeyim...
Düştüm, biliyorsun... düştüm biraz.
Sevgilim. Dön gel bana gene, mayısta geldiğin gibi.
...ne kadar nefis olabilirdi dün gece o adama ihanet etmeseydim, edeceğimi bile bile; ne kadar güzel olurdu ama olmamış olsaydı ve şimdi de kesinlikle gerekli olmasaydı insanın gidip kendini asması...