SANMA GELEN BU ÂLEME İNSÂN GELİR İNSÂN GİDER
Sanma gelen bu âleme insan gelir insan gider
Enfüste mi'râc etmeyen nâdân gelir nâdân gider.
Sen çünki âdemzâdesin sırr-ı kerem sırrındadır,
Ademliğe eremeyen husrân gelir husrân gider.
Çünki seni zâtı içün halk eylemiştir Tanrı çün,
Zâtına erenler bugün sultân gelir sultân gider.
Cûș eyledi deryâ-yı zât, devr eyledi zât ü sıfât,
Vasfinı zâta erdiren irfân gelir irfan gider.
Esrâr-ı zâtiye erip kalbi haremgâh eyle kim,
İhrâm-ı kudsî bulmayan uryân gelir uryân gider.
Bulup bugün mürșid-i cân anla nedir cân ü cihân,
Mürşide erişmeyen hayrân gelir hayrân gider.
Gör vahdet-i kübrâyı sen mir'ât-ı kesretten hemân
Canında cânı bulmayan bî-cân gelir bî-cân gider.
Çün küntü kenzinde Hüdâ, zâtını pinhân eyledi,
Zât-ı nihâna erişen pinhân gelir pinhân gider.
Sâmî Niyâzî katre-i sırrında ummân bulmayan,
Deryada mâhiler gibi atşân gelir atşân gider
Derdimde hangi çığlık biriktiyse, söyledim
Sevda denen ateşi tende pinhan eyledim
Sayfa 123 - TimaşYayınlarıKitabı okudu
YOKLUK MAKASI HİÇ BİR YARATILMIŞI SAĞLAM BIRAKMAZ
1 Biçilür dem be dem rûha 'anâsırdan kabâ elvân
Fenâ mikrâzı komaz kisve-i halkı kala yek-sân
2 Mürûr ile ola herkes bu köhne cameden "âcîz
Ana elbet biçilür nev-be-nev bir câme-i pinhân
3 Dime âlûdeyim çirk-ab-ı 'isyâna niyâz-mend ol
Olursa katre âlûde kabûl eyler anı ummân
4 Şeh-i ahir-zamânın dâmen-i pâkin tutan mücrîm
Niçün olmaya ukbâda ğarik-i lücce-i ğufrân
5 Riyâyı kaldur ey zâhid kurı pindarı terk eyle
Niçe bir zu'm-ı șeytânî niçe bir kadh ola rindân
6 Benim cürmüm olup mukbil senin zühdün ola müdbîr
Meşiyyet halini sen ne bilürsin gâfil ü nâ-dân
7 Hevâ-yi nefs ile nâsıh dil-i virâneyi yakma
Ki dâğ-ı derd-i hicr ile șikeste hatıruz her ân
8 Ne zühd ü ne 'âmel elde bizimki semt-i nistidür
Bizim ser-mâyemiz budur bu vadidür bize âsân
9 Ola âmirzişe belki bahâne Sıdkîyâ bir âh
Koma âhı hemân elden ne lutf eyler sana Sübhân
Sayfa 204Kitabı okudu
......... ANDIM AĞLADIM
1 Hâtırıma geldi ol cânânı andım ağladım
Halime rahm idici Sultanı andım ağladım
2 Ana rahminden zuhûra getürüp hıfz eyleyen
Hâfız u Settar olan Rahmanı andım ağladım
3 'İllet ü ekdârdan hâfız Hakîm-i mutlakı
Cismime sıhhat viren Lokmânı abdım ağladım
4 Zâhir ü bâtın ni'amla perveriş viren bana
Lâ-ye'add ihsân iden Mennânı andım ağladım
5 Ben cürüm itdikçe eyler ol bana lutf u kerem
'Aybumi pinhan iden Ğaffârı andım ağladım
6 Görmedimse nahnű akreb remzine vâkıf olup
Bana akreb benden ol Sübhanı andım ağladım
7 Bu harâbe-hânesine Sıdkîyâ revnak viren
Dilde olan ol 'azîz mihmânı andım ağladım
Sayfa 201Kitabı okudu
Görünenle yetinirsen eğer sadece tırtılı bilirsin. Çirkindir ya tırtıl, gönlünü çelmez. Görünenin ötesine geçmek istersen eğer, aradan örtüyü kaldırıp da gönül gözü ile bakarsan, kelebeği bulursun karşında. Güzeldir ya kelebek, gönlün ona akar. Lâkin gönül gözünle görürsen eğer, kelebeğe değil tırtıla sevdalanırsın
Sayfa 22Kitabı okudu
Yunus Emre
Aşkın beni faş etti
Saklayam derdimi veli
Çün ıyan gördüm seni
Pinhan kayusu değil
Faş etmek : meydana çıkarmak
ıyan: ayan ,açık, meydanda
Pinhan: gizli
Kayu : kaygı ,korku
Divan Şiiri
Gâhî ikrâr eyleyüp gâhî gelüp inkârdan
Aksîni seyreylerim âyînede dîvârdan
Gerçi bû sûretle pinhân eylerim ağyârdan
Gizlesem de âşikâr etsem de cânımsın benim.
Kah söyleyip kâh inkâr ederek
Duvardaki aynadan aksini seyrederim
Gerçi bu şekilde başkalarından gizlerim (aşkımı)
Gizlesem de âşikâr etsem de cânımsın benim.
İster öldür, ister al
Kurtar beni pür-yâreden
İşte gönlüm, işte sen
Ben çıktım artık aradan
Süreyya Efendi