II. Murad Bey duğününü ayrıntılarıyla veren Osmanlı tarihlerinde, isfendiyar kızının sonraki yaşamına değinilmemesi, -konunun siyasi yönü kapandığından- doğaldır. Nitekim Aşkpaşazâde, yine bir siyasal gelişmede onu son kez anmakta; II. Mehmed'in 1451'de tahta çıkışını ve babası II. Murad'ın cenazesinin Edirne'den Bursa'ya
Hazreti Hatice 620 yılında ölünce, o sıralarda elli yaşında olan Hazreti Muhammet yalnız kalmış ve dostları tekrar evlenmesini önermişti. Kendisine iki gelin namzedi önerildi: otuz yaşlarında olan ve yeni dul kalan Sevda bint Zamah ya da en yakın arkadaşı Ebu Bekir'in kızı Ayşe. Kendisinden seçmesi istendi, bir bakireylemi evlenecekti, yoksa
Ve çocuklar Hatice, yaşama nişanımız çocuklar
Ağızları donmuş korku, ayva sarı tüyleri kan, rüyaları
Hepimizin suskunluğundan bir mezar taşı
Hangi evde doğarlarsa doğsunlar
Bizim evimizde ölüyorlar.