Birbirimizi hep gördüğümüz ön bahçelerimize göre değerlendiririz. Ön bahçeler daha bakımlıdır ne de olsa. Hem zaten komşunun bahçesi bizimkinden hep daha iyidir daha sağlıklıdır ya...
Ne ilginçtir ki kendi içimizdeki savaşı sonlandırdığımızda, karşımıza çıkan kişiler de içimizdeki o gizil savaşı göremez olurlar. Ve hassas noktamızı biz çözümlediğimiz için de kimse hassas noktamıza, yani damarımıza basamaz hale gelir.
Ne kadar çok sıkılmıştım sizlerden... Kalıplaştırıp ezberlediğiniz cümlelerinizden, 'miş gibi' davranmanızdan, kendinizin bile henüz tanışmadığı 'kendiniz' i bana farklı tanıtmaya çalışmanızdan, özgüven eksikliğinizi kapatmak için şişirilmiş balon egolarınızdan, korkaklıklarınıza uydurduğunuz kılıflarınızdan, birbirinizle tıpa tıp aynı oluşunuzdan, sığlığınızdan, şekilciliğinizden, vitrine bakmaktan içeriyi fark edemeyişinizden, hayatta bir duruşunuz olmadığından dolayı girmek istediğiniz her kabın şeklini almanızdan, matematik sorusu çözer gibi duygularla stratejinin işleyebileceğini sanmanızdan, kalıbınızın hakkını veremeyişinizden, aynı fabrikada üretilmiş bebekler gibi aynı giyimlerinizden, kuraklaşmış ve verimi kalmamış yüreğinize 'özgür'müş imajı vermenizden, neyi neden sevdiğinizi bilmemenizden... Kısaca 'fotokobi' gibi olanlarınızdan sıkıldım...