Bu noktada kaybedilecek hiç birşey olmayıp kazanılacak çok şey vardır.
General Querete'ye karargahını isyanın merkezi olan Maraş'a taşımasını emretti. General Querette de Antepte'ki karargahını 13 Ocak'ta Maraş'a nakletti. General Querette atının üzerinde caddeden ilerlerken bir grup insan duvarların dibinden onu seyrediyordu. General durdu ve yanındaki tercümanına dönerek; Maraşılar'a hitaben: "Ben Maraş'a barış için geldim. Şayet siz barış istiyorsanız, gelin sağ elinizi verin." dedi. Hemen bir yaşlı adam yay gibi yerinden fırladı General'e yaklaştı ve sol kolunu uzattı. General bu hareket karşısında kızdı ve atını sürüp karargahına gitti.
Sayfa 186Kitabı okudu
Fransızlar, bilhassa Fransız üniforması giymiş Ermeniler Araplar köyünde onbeş Türk'ü feci bir şekilde katlettiler. İki kadına yirminin üzerinde kişi tarafından tecüvüz edildi. Evlerin kapılarını kırarak içerideki eşyaları tamamen tahrip ettiler. Bir kız çocuğunu da kadınlık uzvuna ağaç sokmak suretiyle yaraladılar.
Sayfa 191Kitabı okudu
Ermeniler iyice sıkışmışlardı. Bir Ermeni kaynağı bugün için şu bil gileri vermektedir. (...) Herkes açtı ve ekmek bekliyordu. Her garnizon Ermeni ve Türk evlerinde ne varsa boşalttılar. Fakat Fransızlar Ermenilerin elinde ne zaman bir şey gördüyse elinden aldı. Hatta bir parçasını ona vererek bölüşmeyi bile düşünmediler. Bu, özellikle Ermenilerin elinde ne varsa, zorla alıp, bir adım ötede bir başka Ermeniye satmaktan rahatsızlık duymayan, kırmızı fesli Cezayirliler için doğruydu."
Sayfa 223Kitabı okudu
Maraş'tan çekilirken Ermeni ve Fransızların Durumu
Gece boyunca barınacak yer bulamamış halde açıkta kara karşı mücadele etmeye mahkumduk. Fransız askerlerinin bir kısmı köyün küçük kulübelerine sığınmış, diğerleri de çadırlarında keyif çatıyordu. Alçaklar!... Beyaz bisküvi ile et suyu yiyip, şarap ve çaylarını da yudumladıktan sonra zevkle bizim perişan halimizi seyrettiler. Felaket artık sınırına dayanmıştı.
Sayfa 240Kitabı okudu
Maraş'tan çekilirken Ermeni ve Fransızların Durumu V2
Kar o kadar yoğun yağıyordu ki bir adım önünü görmek mümkün değildi. Önce yolu temizlemek gerekiyordu. Böylece kervan yoluna devam edebilirdi. Birkaç tane Fransız atlısı yanlarına çok sayıda Ermeni gencini de alarak yolu açmak için teşebbüste bulundu. Ama bu yoldan sadece tek bir insan geçebilirdi. Bu sebeple Fransızlar Ermenileri sağa ya da sola iterek karın üstüne düşmesini sağladı. Bu yolu güçlüklerle Er meniler açmasına rağmen onlar kullandı. Ermeniler soğuk ve açlıktan bitmiş halde ölümü arıyordu. Askerlerin bu hareketi onların istediklerini kolaylaştırıyordu. Karım üstüne düşenler bir daha kalkmak için gayret etmiyor, oracıkta sessizce uyuyup kalıyordu...
Sayfa 240Kitabı okudu