Ah Fikriye ah ! Mustafa Kemal Paşa da olsan , Fikriye de olsan aşkları da vururlar kuzum . Etraf rahat bırakmaz. Herkes konuşur herkes bir şey söyler.
Olabilir miydi acaba ? Yüreğinin bir tarafı sacmalama diyordu,diğer tarafı hiç tatmadığı aşkın ancak böyle bir şey olabileceğini düşünüp, yaşa işte ne olursa olsun yaşa diyordu.
" Elbette birinden alıp diğerine vereceğiz. Bizim yaptıklarımızın kıblesi vatan millet aşkıdır. "
" Silahların namlularina ,jiletlere, kurşunlara,kavgalara yenilmeyenler , küçük bir tebessüm, sıcacık bir gülüş karşısında harabeye dönüşürler."
Kanadı da, hayatı da alacalıdır Ankaralı martıların.
Deniz kokan balık yer, Mamak çöplüğünde maviyi özlerler.
Kargaya çalar renkleri.
Şehir güvercini ile denizköpüğü arasında sıkışmışlardır.
Sesleri de çok çıkmaz.
