Herkes biraz yalnız...
“Sen hiç kendini yalnız hissettin mi?”
''Bir şeyleri ertelemek istemiyorum. Her ne kadar çok uzun zamandır birlikte olmadıysak da. Beklemek istemiyorum.Hiç bilemezsin nelerin...Bak. Sana tapıyorum ve bir evim olsun istiyorum. Tekrar ediyorum ki. Seninle.''
“Elinden geleni ardına koyma Duvardelen!”
''Kahrolası duvardelen.''
''Kahrolası pembe gecelikli kız.''
''Seni uyarmam gerekir ki bana ne yapmam gerektiğini söyleyen kadınlardan pek hoşlanmam.''
Tek başına restorana gitmek de güzeldi. Görünen o ki kendime harika bir sevgili olmuştum.
“Şimdi sırf başkalarına göstermek için elele tutuşup birbirlerini Bebeğim, Aşkım, Güzelim diye seslenen çiftler görüyorum. Bana biraz, ne bileyim, yapmacık geliyor. Etraflarında birileri olmasa öyle davranırlar mıydı acaba?”
“Hımm... Yılları birkaç cümleye nasıl sığdırırım?
Beyin bunun kötü bir şey olduğunu biliyordu, Yürek ise yerinden çıkacakmışçasına atıyordu.
Yüzümdeki saçlarımı yana itti bana baktı öyle bakti ki kendi adımı unutup onun adını Haykıracak kadar.