Daha yolun başında umutsuzluğa kapılmak, verilen sözlerin tümünü unutmakla eşanlamlı.
Sayfa 11Kitabı okudu
İnsanın kendisiyle konuşma arayışına girişmesi nereden kaynaklanır?
Köşeye sıkışmaktan, sorunun büyüklüğünden, çevreyle iletişim kuramamaktan ya da bilinmeyenin yarattığı karmaşadan.
Sayfa 10Kitabı okudu
Müzik çaresizliği dengeler mi?
Çaresizlik, müziğin akışı içinde kendine bir çıkış yaratabilir mi?
Sayfa 8Kitabı okudu
Ertelemek, yaşamın mayasını kaçırır.
Kızdıysan bağır, sevindiysen söyle, acıktıysan ye, uykun geldiyse yat, özlediysen arkasından koş, sıkıldıysan çarp kapıyı çık, konuşmak istiyorsan konuş.
Sonraya ertelenen ne varsa ruhunu, kokusunu, tazeliğini, öz suyunu yitirir.
Söylenmeyen sözler de zamanaşımına uğrarlar. Yaşlanmaya benzer bu: Sözcükler de büzüşüp, küçülürler. Geriye dönüş yapıldığında o vurucu gücü, etkiyi beklemek hayaldir.
Sayfa 76Kitabı okudu
Herkesin kendi yalnızlığına çekildiği sessiz evlerin, sessiz odaları.
Sayfa 54Kitabı okudu
Herkes kendi sonsuzluğunda.
Hiçlik.
Sayfa 24Kitabı okudu
Anlatılamayanların derinlerde oluşturduğu ağırlık.
Sayfa 11Kitabı okudu
"İçteki ben" i karşıya oturtup ona kendini anlatma çabası hüzün verici bir tablo değil midir?
Sayfa 10Kitabı okudu
Kişilerin az ya da çok, omuzlarında taşımak durumunda kaldıkları bir yüktür bu: Anlatılamayanların derinlerde oluşturduğu ağırlık.
Sayfa 11 - Turkuvaz KitapKitabı okudu