"Kaçmak için ne bir adım geri atabilir ne de ileri..."
"Geçmişte kalmış çünkü... Geçmişte atılan her adım böyledir. Değiştiremezsin.
"Geçmişin izi geçmişte! Geçmiş, bir yaşlı teyze. Bazen unutur, bir anda hatırlar"
Genellikle evde bıraktığım telefonumu babam dışında arayacak kimse yoktu.
Zamanı sevdiğimiz derslerde nasıl yavaş akıtamıyorsak, en güzel ve mutlu anılarımızı da geçmişten çekip alamıyorduk.
Geç kalmaktansa beklemeyi tercih ederim, bilirsiniz.
Geçmişin izini, geçmişte kalan şeylerde aramam gerektiğini biliyordum.
Kafamı sürekli meşgul eden sorulardan bıkmıştım.
"Sanki bir şey hatırladım. Ama ne hatırladığımı bilmiyorum."
"Geçmişte seni üzen ne varsa anlatabilirsin bana..."