”Çocukluğunu özlemeyen, kimseyi özlemez,
kimseyi sevmez; bu dünyada yaşamıyor demektir …“
Tuhaf bir çağdayız. İnsan kendini bile koruyamıyor, değil ki yakınlarını koruyabilsin.
Sayfa 68 - Kurgu Kültür Merkezi YayınlarıKitabı okudu
Özlem diner mi? Umutsuzluğa, yılgınlığa, vazgeçişe dönüşmüş özlemin adı nedir? Bu nasıl bir susuştur, nasıl bir içe gömülüştür?
Sayfa 57 - Kurgu Kültür Merkezi YayınlarıKitabı okudu
Yalnızlığımın özgürlüğünde kendime saygımı ve kişiliğimi yitirmemeliyim.
Sayfa 56 - Kurgu Kültür Merkezi YayınlarıKitabı okudu
Görmek için bakabilmek gerek!
Sayfa 50 - Kurgu Kültür Merkezi YayınlarıKitabı okudu
Hep hızlı koşularda geçiyoruz sokakları, caddeleri, giderek insanları bile! Tekdüze koşuşturmalarımız gözlerimizi kör ediyor, belleğimizi...
Sayfa 49 - Kurgu Kültür Merkezi YayınlarıKitabı okudu
İnsan denen tuhaf yaratık, onurlu görünen onursuz yaratık! Vefalı sanılan vefasız yaratık!
Sayfa 42 - Kurgu Kültür Merkezi YayınlarıKitabı okudu
Herkes kendi düzeyini ve değerini koyar ortaya, daha fazlasını istemek abestir, akılsızlıktır.
Sayfa 41 - Kurgu Kültür Merkezi YayınlarıKitabı okudu
Ben sana seni yenmeye, sana karşı zaferler kazanmaya gelmedim. Ben çoktan yenildim.
Sayfa 40 - Kurgu Kültür Merkezi YayınlarıKitabı okudu
Beni çok kırdılar.
Sayfa 39 - Kurgu Kültür Merkezi YayınlarıKitabı okudu