Değişen ben değildim. Yine eskisi gibiydim. Asıl değişen onların benim hakkımdaki düşünceleriydi.
Sayfa 271 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
Yüz metreyi sekiz saniyede koşamayacağını, sabah rüzgarını arkadan yese de martılar gibi gökyüzünde süzülmeyeceğini anlamıştı artık. Ve kimi sabahlar, felaket dolu öğleden sonralara dönüşebilirdi. Bu kabul edilmesi gereken bir gerçekti. Başarısızlığın, yeteneksizliğin belirtisi değil insanlığın, kusur sahibi olma hakkının simgeleriydi. Artık korkması gerekmiyordu... hiçbir şeyden korkmayacaktı artık.
İnsanların birbirlerini nasıl seveceklerini belirleyen kuralların varlığından haberim yoktu.
Sayfa 243 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
... gerçek daha çizmelerini ayağına geçirip de yalanın peşine düşünceye kadar yalan dünyanın yarısını dolaşır ...
Sayfa 343 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
Geride bıraktığımız kalplerde yaşamak, ölmek değildir.
Sayfa 443Kitabı okudu
Şimdi büyük adam olmanın ne anlama geldiğini biliyordum. Yapacak hiçbir işi olmayan adam demekti.
Sayfa 328 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
... insanın kendi kendini suçlaması gerekir ...
Sayfa 29 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
... bu dünyada herkesi birden memnun edemezsin ki ...
Sayfa 277 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
İnsanlar kendi yollarında ilerlemek zorundalar. Hepimiz de ayrı ayrı yollara sapıyoruz. Hepsi bu kadar.
Sayfa 271 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
Bir zamanlar, pek çok şeye inanırdım. Dürüstlük, efendilik, iyilik gibi. Fakat ezile ezile insan kendini tedavi ediyor. Ben de yeterince ezildim.
Sayfa 82 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu