Bazen yan yana geldiğimiz zaman Fikret'in birdenbire gülümseyerek yer değiştirdiğini ve beni sağına aldığını görürdüm. Bakışlarımız karşılaşır, karşılıklı gülüşürdük. "Anladım, pardon." der takılırdım. Sol yanda kalp vardı ve o kalp bütünüyle eşinindi. Yürek tarafına kimsenin geçmemesi gerekirdi. Fikret bir kez bunu açıklamıştı. Tabiatıyla herkesin yanında ve herkese söyleyemezdi.
(Anlatan Hüseyin Cahit Yalçın)