Yazmak, kelimelerle oynamak, karakterlere acı çektirmek...
Sevdası lanetli insanlar, sevmemesi gerektiğini bilmesine rağmen aşka düşer.
Dinlediğim eski bir masaldı, anlam verememiştim. Bir insan sevmemesi gerektiğini bilirken nasıl sevebilirdi?
Sevebiliyormuş, teslimiyet bir çift gözün nazarında göndere çekilen bir bayrak gibi dalgalanıyormuş.
Aşk, insanı düştüğü gönülde biçareden beter bir hale büründürüyormuş. Biri bir çare bulsun, bu derde derman olsun diye beklerken yaranın şifası zehir oluyormuş.
İnsan zehrini sevebilir mi?
Sevebiliyormuş. Ölümü, hiçliği, biçareliği kucaklayıp kendini cehennemden bir kor parçasına çeviriyormuş.
"Kırgınlığım bir bayrak, çırpınıyor içimde
Etekleri tutuşmuş akılsız gelinciğim.
Dışına atıldım ben hüznün de sevincin de
Bir kıyıya bağlanmış boş bir sandal gibiyim."
Cahit Külebi
Yağmur
Vareden'in adıyla insanlığa inen Nur
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Rahmet vadilerinden boşanır ab-ı hayat
En müstesna doğuşa hamiledir kainat.
Yıllardır bozbulanık suları yudumladım,
Bir pelikan hüznüyle yürüdüm kumsalları,
Yağmur, seni bekleyen bir
İçimizde hep hüzün filizlendi ve içimizde hep ağlamaya ilişkin bir şeyler vardı. Hep yanlış kalelerin burçlarına bayrak çekmeyi düşledik. Tükenmemek için gerekli olan tılsımı bir türlü bulamadık. Çıktığımız yolculuklar hep yanlıştı.
Nazan Bekiroğlu
Nun Masalları
Masum insanları öldürmenin utancını kapatacak büyüklükte
Bir bayrak yoktur...
Howard Zinn
Vatan, bayrak aşkıyla yan
Allah için olsun sevdan
Halk içinde Hakkı ara
Daima sen Hakka dayan
#Muhsin Yazıcıoğlu#