KELİME-İ TEVHÎD YEDİ TEHLİKEYE MÂNİDİR
“Lâ ilâhe illallâh Muhammedün Resûlullah” kelime-i tevhîdini ihlasla çok okuyanları, bu mübarek kelime hürmetine Allâhü Teâlâ, şu tehlikelerden ve şeytanın vesvesesinden muhafaza buyurur:
Ölüm anındaki tehlikedir. Bu, -Allah muhafaza- imansız olarak ölme tehlikesidir. Bu tehlikeden kurtulanlar, son nefeste imanlarını muhafaza ederler.
Kabir
Aklına gelince sızlasın için....
Alınmış bütün sevgiler ellerinden
Her şeyin yarım kalmış , herşeyin noksan
Çaban , sevgin, umudun
İki elinle tutunmak istersin dünyaya
Fakat kolunu almışlar senden
Senden renkleri almışlar
Her şey siyah beyaz
Senden güneşi almışlar
İçinde hep kasvet
Senden ayı almışlar
Gecen hep karanlık
Şimdi söyle
Bize yazık değil mi?
Neden?
İşlerin nasıl bu noktaya geldiğini inanın hatırlamıyorum. Anımsadığım son şeylerden biri, orta halli bir otel odasında, beyaz ince bir çarşafla sarınıp öylece karşımdaki duvara baktığımdı. Aylardan ocaktı. Yılın ilk ayı… Ve ben soğuk havaya aldırış etmeden camı aralamış ve buz gibi havanın odaya nüfus etmesine seyirci kalmıştım. Üstümdeki incecik
SEVMEK
Günü seviyor insan,
Saati, dakikayı,
Akrebi, yelkovanı,
Uzaklardan geleni.
Anı seviyor insan.
Elbet varsa geleni.
Gülü seviyor insan,
Beyaz, sarı, pembeyi,
Karanfili, sümbülü,
Menekşeyi, laleyi,
Varsa güle benzeyeni.
Ayı seviyor insan,
Yıldızları, güneşi,
Tarıkı ve zühreyi,
Camdan endam edeni.
Alemde ne var ise,
Cana nispet edeni.
bilgili
Sığacık, 28 Nisan 2024
Nasıl anmazsın o çocukluk günlerini!
Dalda bülbülü vardı, gökte beyaz bulutu.
Annem vardı, babam vardı.
Bahçemizde, ılık, uzayan günlerdi yaz,
Bir beyaz âlemdi kış.
Başkaydı güneşi, böyle değildi ayı.
Artık istemiyorum yaşamayı!
Bir gün ver bana Tanrım,
Ta çocukluğumdan kalmış…
Ziya Osman Saba
