Hallac-ı Mansur Menakıpnamesi (Mansurname)
XIV. yüzyılın sonlarıyla XV. yüzyıl başlarında yaşadığı düşünülen Niyazî-i
Kadim tarafından yazılmış olup, Hallac-ı Mansur’un hayatını ve kerametleri-
ni anlatan Menakıpname-i Hallac-ı Mansur (Mansurname) adlı bu eser umumi bir sufiler tezkiresi olan Feridüddin Attar’ın Tezkiretü’l-Evliya’sından ha-
reketle Türkçe manzum olarak yazılmış müstakil bir menakıpnamedir.
Eser, Niyazî-i Mısrî’ye (ö. 1105/1694), Ahmed-i Daî’ye (ö. 824/1421) ve
Müridî-i Aydınî’ye atfedilmiştir. Ancak Mustafa Tatcı, Vasfi Mahir Kocatürk
ve Agâh Sırrı Levend’in görüşlerinden hareketle, Mansurname müellifinin,
şuara tezkirelerinde geçen Niyazî mahlaslı on şairden, Yıldırım Bayezid devrinde yaşamış olan Derviş Niyazî veya Niyazî-i Kadim adıyla anılan şair oldu-
ğunu belirtmiştir. İlk defa taşbaskı olarak Mansûr-ı Bağdâdî (İstanbul 1261), ardından Mansûr-ı
Bağdâdî’nin Vukūât-ı Meşhûresini Mübeyyin Manzûme (İstanbul 1288) adıyla
basılan eser Mustafa Tatcı tarafından bir incelemeyle birlikte yayımlanmıştır.