Okuma Günlüğü - XIV -
İlk Kur’an kursu günüm öğlene doğru son buldu. Sonra eve annemin tarif ettiği yoldan geri döndüm. Evimiz camiiye yakın olsa da henüz o kadar yetkin bir seyyah olmadığım için yol tariflerine sıkı sıkıya bağlı kalıyordum. Kalmadığım zaman başıma gelen olayı daha sonra anlatacağım. Eve geldiğimde heyecan içindeydim. Kardeşim poşeti elinde oynarken ( bu da bambaşka bir hikaye konusu ) ben hemen anneme dinle ilgili bilmesi gereken temel konuları anlattım. Onun da bunları bilmek hakkıydı. Ve ben her çocuğun yaptığı gibi annemin neyi bilip neyi bilmediğini düşünmeden anlatmaya başladım. İlk işim kelime-i şehadetin ne olduğunu anlatmaktı. Tam olarak dilim dönmese de elimden geldiğince söyleyerek anneme yardımcı oldum. İkinci sırada oruç tutmak gelirdi ki en sevdiğim buydu o zamanlar çünkü çok iyi biliyordum. Babam sadece oruç zamanlarında mutfağa girip yemek yapardı. Sonra Hacca gitmek, bu uzak bir yere gidip Allah’ın evini görmek demekti. ( Ciddi bir hayal kurma konusu.) Sonra zekat vermek vardı ki bunun küçüğü olan sadakayı zaten hep veriyorduk. Verilmiş sadakamız vardı ayrıca. En önemli maddeyi sona saklamıştım. Heyecanla anlatacaktım ki ezan okunmaya başladı. Ve annem biraz daha dinledikten sonra beni namaz kılmaya gitti. Hevesim kursağımda kaldı.
“Denemeden de yanılmayabiliriz”.
Acı tecrübeler deriz adına, bizleri olgunlaştırdığına inanırız. Hata yaparak doğruları bulduğumuzu sanırız. Mülahaza ediyorum .. İnsanların tecrübe edindiğim dediği olayların dünyalık istek ve arzularının sonucunda ödediği bedeller olduğunu kanısına varıyorum. Kimisi yaşadığı gayri meşru ilişkilerin(kadın-erkek) sonunda doğruyu bulmak için tecrübe edindiğini savunuyor, kimisi yanlış tercih edilmiş arkadaş-dost kazığı sonunda doğruyu bulmak için tecrübe edindiğini savunuyor, kimisi edindiği çeşitli yanlış alışkanlıkların sonunda(alkol,sigara, iddia vb.) doğruyu bulmak için tecrübe edindiğini savunuyor vs...
Adına ne söylerseniz söyleyin işin bidayetinde insan hep nefsiyle yüzleşiyor. Evet her yanlışta yolun başına tekrar döndüğümüzü ve bu sefer en başta ki insan olmadığımızı savunuyoruz. Acı tecrübe nefisten gelir.
Ve bugünün dünyasında acı tecrübe dediğimiz kavramın içini irdelediğimiz de “imani zaafiyet” gerçeğiyle yüzleşiyoruz. Doğru hedefe doğru yoldan gidersen yanlış sona varacak değilsin. Çünkü Allah nihayetinde seni doğrular !
Ama yanlış tercih yapıp, yanlış yollara sapıp işin sonunda doğru bir beklentiye girmek sadece budalalıktır. Tecrübe değil !
Doğru tercihlerin, doğru yolun yanlış tecrübeleri yoktur. Sadece bedelleri vardır.
Yanlış belini büker, ama doğru bedel doğrultur.
Yanlış zelil olur, doğru Aziz olur.
“ Denemeden de yanılmamanın” yolu bellidir.
şiire tutunduk yine
Gece gece sevgili Nurullah Genç'in Rüveydâ şiirindeki şu ayrıntıdan çıkamadım. Şiirde önce "alaca bir at koşar içimde/zamansız, mekansız nefese doğru" diye yazar ve sona doğru gelince "at vuruldu; içim paramparça rüveydâ" der. herkes bilmez belki fakat bu bir ölümdür... 🌿
Nurullah Genç
Önce bildiklerimizle başlayalım: Görebildiğimiz evren 13,8 milyar yıl önce ortaya çıktı ve Büyük Patlama’yla genişlemeye başladı. Büyük Patlama’nın nasıl meydana geldiği ve ondan önce ne olduğuna dair ayrıntılar hâlâ tartışmalı. Aynı şekilde, evrenin nasıl sona ereceği de hâlâ tartışma konusu. Tabii sona ererse… Üzerinde en çok konuşulan ve
Naçizane Yaşamın Gerçeği
Tavsiye 1... ” Karşına çıkan kişiler her kimse, doğru kişilerdir. Bunun anlamı şudur, hayatımızda kimse tesadüfen karşımıza çıkmaz. Karşımıza çıkan, etrafımızda olan herkesin bir nedeni vardır, ya bizi bir yere götürürler ya da bize bir şey öğretirler.”
Tavsiye 2... “Yaşanmış olan her ne ise, sadece yaşanabilecek olandır. Hiç bir şey, hem de hiç bir şey yaşadığımız şeyi değiştiremezdi. Yaşadığımızın içindeki en önemsiz saydığımız ayrıntıyı bile değiştiremeyiz. ‘Şöyle yapsaydım, böyle olacaktı’ gibi bir cümle yoktur. Hayır, ne yaşandıysa, yaşanması gereken, yaşanabilecek olandır, dersimizi alalım ve ilerleyelim diye. Her ne kadar zihnimiz ve egomuz bunu kabul etmek istemese de, hayatımızda karşılaştığımız her olay, mükemmeldir.”
Tavsiye 3... ” İçinde başlangıç yapılan her an, doğru andır. Her şey doğru anda başlar, ne erken ne geç. Hayatımızda yeni bir şeyler olmasına hazırsak, o da başlamaya hazırdır.
Tavsiye 4... “Bitmiş olan bir şey bitmiştir. Bu kadar basittir. Hayatımızda bir şey sona ererse, bu bizim gelişimimize hizmet eder. Bu yüzden serbest bırakmak, gitmesine izin vermek ve elde etmiş olduğun bu tecrübeyle yola devam etmek gerekir.”
Kendine iyi bak. Tüm kalbinle sev. Sonuna kadar hayatın tadını çıkar. Hayatındaki her gün bir hediyedir, kıymetini bil.