Hoşgeldin
Sonsuz karanlıkta kaybolan yıldızlar gibi,
Savrulmuş aşkın bu derin kuytusunda.
Düşlerim, yitip giden bir melodi,
Sensizlikte solmuş, sessiz ve boş.
Yalnızca bir veda öpücüğü kaldı geri,
Tenimde hala yanık izlerinle.
Gözlerimde kalan son bakışın,
Yalnızlıkla dans eden hüzünlerinle.
Özledim seni, yüreğimdeki boşlukla,
Gönlümde bir yangın, sönmeyen bir ateş.
Ama dönemem artık, uzaklarda kaybolmuşum,
Yıldızlar arasında, karanlıkta bir iz.
Siyah bir veda öpücüğü bıraktın ardımda,
Anılarla dolu bu karanlık odada.
Belki bir gün, belki bir yerde yeniden buluşuruz,
Ama şimdi sadece hüzün, sessizlik ve yalnızlıkla.
"Hevesleri, beklentileri,
erteledikleri, kursağında kalmış
kelimeleri, kaçırılmış bakışları,
gizledikleri, bitirilmemiş mektupları, susuşları ve istemsiz veda edişleriyle tamamlanmamış bir cümledir insan..."
Tarık Tufan