Çıktım Erik Dalına!
Çıktım erik dalına
Anda yedim üzümü
Bostan ıssı kakıyıp
Der ne yersin kozumu…
Uğruluk yaptı bana
Bühtan eyledim ona
Çerçi de geldi aydır
Geldi geçti ömrüm benim ♡
Şol yel esip geçmiş gibi.
Hele bana şöyle gelir,
Şol göz açıp yummuş gibi.
İşbu söze Hak tanıktır,
Bu can gövdeye konuktur,
Bir gün ola çıka gide,
Kafesten kuş uçmuş gibi.
Bir ay gördüm bu gice kamu burclardan yüce
Esritdi gönlüm cânum bilmezem hâlüm niçe
Nûr Muhammed nûrıdur Halîlu'llâh sırrıdur
Sanasın kim açıldı Uçmak'dan bir deriçe
Ol ayun şu‘lesinden ‘âlem münevver oldı
Gönlümdeki çerâgı uyardı ulu hoca
Müdde‘î bizi görmez gözine girersevüz
Gerekse yüz kez varsun Ka‘be'ye ulu hacca
‘Âşıklarun yüzinden bellüdür benizinden
Her kim ‘âşık olmadı benzer kurı agaca
Kur'agacı n'iderler kesüp oda yakarlar
Bülbüller öticegiz nevbet degmez dürrâca
Yûnus'ı ögen ögsün sögen Yûnus'a sögsün
Keçe suya salupdur ne durur irte gice
Yunus Emre kuddise sirruhu
İki Cihan Zindan İse...
İki cihan zindan ise, gerek bana bostan ola,
Artık bana ne gam gussa, çün inayet dosttan ola.
Varam o dosta kul olam, her dem açılam gül olam,
Hem söyleyem bülbül olam, durağım gülistan ola.
O dost yüzün gördü gözüm, erenlere toprak yüzüm.
Söz bilene işbu sözüm, gerek şekeristan ola.
Sensiz iki cihan benim zindan görünür gözüme,
Senin aşkınla
Adım adım ileri, bu alemden içeri,
On sekiz bin alemi gördüm bir dağ içinde.
Yetmiş bin hicab geçtim, gizli perdeler açtım,
Ben dost ile buluştum, buldum bir dağ içinde.
Körler gibi görmedim, söz gibi söyleşmedim,
Musa gibi münacaat ettim bir dağ içinde.