bacak aramda bir güvercin ölüsü var anne
şimdi bütün gökyüzü benim olsa nolur
sıtmalı akşamlardan biriydi
yürüyordum sabıkalı kaldırımlarda
ilkin arkamda gürültülü adımlar duydum
korkacaktım vaktim olsaydı
evimi kim bu kadar uzağa koymuştu
ya da ben neden bu kadar uzaklardaydım
yağmur çiseliyordu
aylardan marttı
günü sorma bana
Tecavüz Günlüğü
Bacak aramda bir güvercin ölüsü var anne..
Şimdi bütün gökyüzü benim olsa nolur?
Sıtmalı akşamlardan biriydi,
yürüyordum sabıkalı kaldırımlarda..
İlkin arkamda gürültülü adımlar duydum,
korkacaktım vaktim olsaydı.
Evimi kim bu kadar uzağa koymuştu,
ya da ben neden bu kadar uzaklardaydım ?
Yağmur çiseliyordu,aylardan marttı.
Günü sorma bana
Zamandan Kopmuş Şiirlerim
"Ne zaman kırdılar sevdanın kanatlarını
Kimin bu acı içinde savrulan çığlıklar,
Bir hancı ellerinde geçmişin kanlı kırbacı
İki omzumda iki melek
Bilmem ki ne zaman son bulacak
Ruhumun toprak kokan sancısı...
Dikensiz gül aramadı hiç gözlerim
Siyah inciler döküldü gözlerimden yaş değil
Bu tütün kokan yalnızlık kamburu bedenimin
Ah eden ben değilim hep bu cellat kesilen
Zamandan kopmuş şiirlerim..."
Victor Hugo
Ölüm ile güzellik iki şeydir çok derin
Karanlık verir biri, diğeriyse gökmavi
İki kardeş çok korkunç, ve de bol, gür, verimli
İçerirler bilmece, aynı zamanda gizi.
Ey hanımlar, ses, bakış, siyah sarışın saçlar!
Cezbediniz seviniz, parlayınız durmadan
Ey inciler denizde dalgalara karışan!
Karanlık ormanlarda, ey parıldayan kuşlar!
Judith'le karedimiz birbirimize çok yakın
Sanılacaktı görsek, yüzümüzde ve sende
En büyük uçurumlar görünür gözünüzde,
Farkındayım tinimde yıldızlı ummanların;
Her ikimiz komşuyuz, sizinle gökyüzünde,
Siz ki çok güzelsiniz, bense çok ihtiyarım.