Onu düşünmekten kendimi alamıyorum , şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczane de dikiş attırmak değildi bu. Acı , insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda , başta en ufak güç bırakmayan , yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.
Jose mauro de vasconcelos📚