Bir yoldu parıldayan, gümüşten,
Gittik...Bahs açmadık dönüşten.
Yahya Kemal Beyatlı
Yollarda kalan gözlerimin nurunu yordum,
Kimdir o,nasıldır diye rüzgarlara sordum,
Hulyamı tutan bir büyü var onda diyordum,
Gördüm:Dişi bir parsın ela gözleri vardı.
Sen miydin o afet ki dedim,bezm-i ezelde
Bir kanlı gül ağzında ve mey kasesi elde,
Bir sofrada içtik,ikimiz aynı emelde,
Karşımda uyanmış gibi bir baktı sarardı
Yahya Kemal Beyatlı
Ey sevgi anladım
bu uzaktan seda ile,
Ömrün yegane lezzetidir
hatıran bile.
Yahya Kemal Beyatlı
