Abbas Sayar'ın hayat hikâyesinden hareketle oluşturduğu kısa bir roman... Yedek subay askerlik yıllarında Amasya- Zile arasında geçen günlerin ve bu günlerde tanık olduğu olayların, insanların hikâyesi. Yozgat'ın bir köyünde, asker olana dek yokluktan başka bir şey görmemiş, anasını yine bu çaresizlik içinde kaybetmiş olan yazarın yedek subaylık günlerinde yaşadığı tuhaf olaylar ve karşılaştığı tuhaf insanların hikâyesi... Eser; Sayar'ın Zile'de tanıştığı mütekait bir hâkim olan Canan ile- bu halk arasındaki ismidir- dostluğu üzerine kurulmuştur. Hâkim Bey, onu arada sırada evine davet eder ve hayat hikâyesini anlatır. Kendince nasihatler verir. Sayar' da onun büyük bir edeple dinler. Bu sohbet tarzı romanın sonunda Hâkim Bey'in kahvede bir masa üzerinde can vermesiyle son bulur. Romanın en ilgi çekici tarafı Hakim Bey'in onca yılın gün görmüşlüğü ile yazara verdiği nasihatlerde gizlidir. Hâkim bu sözlerinde, köylülükle, onların davranış tarzlarıyla, devlet ile ilişkileriyle; dünya ve din tasavvurlarıyla ilgili çok çarpıcı çıkarımlarda bulunur. Eserin dili de romanın sahiciliğini artıran diğer bir husustur. Kasaba yerinde ne söyleniyorsa esere katılmıştır. Sinkaflı laflar, alaylar, iğneleyici atasözleri aynen romanda kendine yer bulmuştur. Hasılı hacimsiz, bir oturuşta okunabilecek eğlenceli bir roman Anılarda Yumak Yumak.
