Marguerite Duras bu kısacık kitabında kadın erkek ilişkilerinin sevgi boyutunu ele alıyor. Bunu da başlıca iki tema üzerinden bize anlatıyor.. Birincisi sevgi olmayan bir ilişkinin nasıl olabileceğini bize gösteriyor. İkincisi ise sevgisiz bir ruhun normal olmadığını savunarak, böyle bir ruh yapısına sahip birinin iç çatışmalarını bize aktarıyor.
Kitap çok farklı bir teknikle yazılmış. Tamamen ikinci tekil şahısa anlatım şeklinde ilerliyor. Hayatı boyunca hiçbir kadına ilgi duymamış, onları arzulamamış, sevmemiş, hatta hiçbir kadına bakmamış bir erkeğin, kendisine bu duyguyu yaşatması için para karşılığında bir kaç geceliğine bir kadını kiralamasıyla başlıyor. Ama geçen süre içerisinde bu kadın, bu ölüm hastalığına tutulmuş erkeğe çok farklı mesajlar verecektir.
Kitap gerçekten çok kısa, hatta çok çok kısa, yarım saatte okunacak kısalıkta ama verdiği mesajlar kesinlikle harika diyeceğim nitelikte. Ben beğenerek okudum. İlgi duyanların okumasını tavsiye ederim.
Annesi ve ağabeyi ile yoksul bir hayat yaşayan genç bir kızın hikayesi. Yatılı bir okul için yaptığı yolculukta zengin bir Çinli ile tanışır ve aralarında bir çekim başlar.
İçinde yokluk, aşk ve erotizm barındıran bir hikaye.
Bir genç kızın psikolojisi üzerinden etkili bir anlatımı var.
Selamlar
Kısa bir otobiyografi kitabı olan Sevgili 34 dile çevrilmiş. Ve ve ayrıca yazarımız bu canım kitabı 70 yaşında yazmış :) .. çok değerli bir bilgi..
15 yaşındaki beyaz ve yoksul çok güzel olmayan bir kızın kendisinden yaşça çok büyük zengin biriyle yaşadığı ilk aşk deneyimini anlatıyor .. Yaa bu nedir demeyin!!!!!
okuyunca fikriniz değişecektir garanti!!!!
Aile olabilmenin değeri , anne-kız ilişkisi, kardeşler arası ayrımcılık, kız çocuğunun değeri ..Ve değinilen bir dönem savaşı ve akabindeki zorluklar ile yaşanılan sorunlar..
Yazarın bu kitabın da kendi yaşamından kesitler olduğunu da açıklamaktan çekinmemesi bence en dikkat çeken ve beni üzen yanı oldu
sözün özü benden size güzel sıkılmadan okuyacağınız kısa ama dopdolu bir kitap
TAVSİYEDİR
120 syf.
9/10 puan verdi
DUYGUSAL KISADEVRE
Acı lazım...diyorsanız...doyasıya acı ve acıklı bir yaşanmışlığın teatral sahnelerle, başka zihinlerdeki resimleri arasında, doyasıya dolaşmalık acı...bu kitapta.
Kitap, bir taslak senaryo. Yönetmen senaryosu. Veya neyse...o derece sinematografi bilgim mevcut değil. Fakat oyun değil.
Yazım şekli ise, (Konuşmalar bir KADIN ve ERKEK arasında geçmekte) KADIN, bir şey dediğinde tıpkı oyun yazar gibi, önce KADIN'ı okuyorsunuz.
Arada ise sahnelerin betimlemeleri, arka planda ne olduğu, hissiyat var yani.
Ama ne hissiyat. Filmi kendi gözünüzden artık hayalgücünüz ne derece el veriyorsa şakır şakır çekiyorsunuz, sahneler akıyor. Bilinmeyen KADIN'ı da görüyorsunuz, ERKEĞİ de. Çok acayip bir deneyim.
Ve kısa bir hikaye. Güdük değil, yeterince dehşet yüklü (yeterince, orası iyi olmuş) acı dolu kısa bir hikaye. Zaten fon Hiroşima ve Acı zaten yüklü diyebilirim.
Bu derece kısa hiç böyle bir şey okumamıştım. Süpper oldu ama sabah sabah okudum da orası pek iyi olmadı ama iyi ki de okudum. Gülmeyin, sizin de kafanız karışacak. Siz de bir müddet duygusal kısadevre yaşayacaksınız.
Sınav
Menteş, her zamanki gibi beyin kıvrım aralarından bir şeyler çıkarıp önümüze fırlatmış. Bize sunabildiği fikirler böyleyse sunamadıklarını düşünmek bile kudurtur beni. Sadece Derde Deva Randevu serisi değil, Menteşin herhangi bir kitabı, şaşırma hissine hakimiyetimi sorgulatır. Bilmez etmezmişim.
DDR serisinde zaman yolculuğu mümkün.
Kısaca...
Bu kitap beni anlattıklarıyla değil de dili ve üslubuyla etkiledi. İlk defa Duras okudum ve diğer kitaplarında dili nasıldır, buna benziyor mu bilmiyorum ama burada çok değişik bir anlatım vardı. Cümle yapıları farklıydı, beğendim.
Vietnam’da onbeş yaşındayken zengin bir Çinli ile birliktelik yaşayan yoksul bir beyaz kızdan bahsediyor. Aynı zamanda bu kızın annesi ve iki abisiyle olan ilişkisini de aktarıyor. Ne adamla olan ilişkisi beni çekti ne de ailevi konuları. Hatta özellikle büyük abisi yüzünden annesiyle yaşadığı iç hesaplaşma çok fazla tekrarlanınca bu mevzudan sıkıldım. Tüm bunları aslında kahramanımızın daha ileriki bir yaşından dinliyoruz ve anlatım hep aynı kişi tarafından olmasına rağmen ara ara birinci tekil şahıstan üçüncü tekil şahsa kayıyor. Kendine yabancı biri gibi davranma durumunu sevdim ve işte kitapta beni esas çeken şeyler bunlar oldu. Anlatılandan öte anlatım şekline, cümle yapılarına dikkatimi verdiğim ve bu yönden de tatmin olduğum bir okuma oldu. Kısa olmasına rağmen yavaş yavaş okunması taraftarıyım. Bir gün bir başka Duras okuması yaparsam sırf bu dil yapısını tekrar görebilecek miyim merakıyla yapacağım kesin.
