Geçmişini bilmeyen geleceğine yön veremez deriz hep. Bu sözü pek çok kez duymuş, çoğu zaman da kulak ardı etmişizdir belki. Halbuki klasikleşmesinin yanında her yönden bir o kadar da doğru bir ifadedir. Kültür temelli bakılırsa geçmişte yaşamış münevverlerin, fikir işçilerinin, mütefekkirlerin zihin dünyasına misafir olmadan, eserlerini okumadan,
Yoksun ya
Güvercin avlıyor avluda kedi
Kızlar gülüşüyor bahçede
Gül üşüyor, gül üşür.
Yoksun ya
Bezden anne yapıyor öksüz
Öpmek için kendisine...
İbrâhim Tenekeci
Yüreğindeki zerâfet, insanlık, şiirlerine akseden bir gönül adamı İbrâhim Tenekeci.
Böyle bir adamın-şâirin hayâtı kavrayışına dâir birkaç iz, birkaç tablo var bu kitapta :)
Güzel okumalar arkadaşlar :)
590 syf.
·
Not rated
İbrahim'e dost bir bülbül, İbrahim aleyhisselam ona bir gül müjdeliyor, gördüğü ve görebileceği tüm güllerin en güzeli. Lakin daha açmasına zaman var, sabır lazım. Anlaşma yapıyorlar bülbül ile, Hz. İbrahim onun için dua edecek gülü görebilmesi için, bülbül ise kırk şarkı besteleyecek gül güzeli için. Kainatın en güzel gülünü bekleyen, güle meftun bir bülbül… .
.
. “Ezcümle, bahçe hazır, bahçede toprak hazır, dallar hazır. Üstelik dallara dikenler bile hazır. Sahi, kokuyu siz de duymuyor musunuz? Şu mest eden kokuyu…” .
.
. “Sallallahu alâ Muhammed Sallallahu aleyke Ahmed” .
.
. “Bütün şarkılarım sana senâdır yâ Rasûlallah / Ne ki vardır ya senden ya sanadır yâ Rasûlallah” Çünkü “Seni her kim severse ben rakîbim yâ Rasûlallah!” .
.
Görmeden sevmek mümkün müdür? Mümkündür, buyurunuz en güzel örneği...
İbrahim peygamberin ateşe atılırken Cebrail'in
"-Beni Rabbin gönderdi, benden bir isteğin var mı derhal yapayım. Dilersen şu tepeleri birbirine kapativereyim; istersen şu kalabalığı taşa çevireyim." dediği.
İbrahim Aleyhisselamın;
"-Ben senden bişey istemiyorum. Ben Allah'a tevekkül edenlerdenim. O bana dost olarak yeter."
"Antik Yunanlar kütüphaneye 'ruhun ecza dolabı' derken ne dediklerini iyi biliyorlarmış." diyor kendi evi için bizim Dilbaz...
Bakmayın adının Kitap olduğuna pek dilbaz maşallah. Ben "Ciltli Dilbaz" koydum adını. Yaşam öyküsünü bizzât kendisinden dinliyorsunuz. Alfabenin doğuşunu ve yayılışını, kağıdın bulunuşunu ve farklı biçimlere nasıl ulaştığını, ciltleme işlemini, matbaanın icadını ve dünyaya yayılışını, kütüphaneleri, Braille alfabesini ve e-kitapla aralarındaki sevimli çekişmenin detaylarını anlatıyor. Kenara, köşeye not edilecek beylik sözler de kullanıyor. Resimlerle donatmış her bir yanını. Süsüne ve sözüne doymak ne mümkün!
Edebi bilgisine de diyecek yok! Bertolt Brecht, Emily Dickinson, Grace Nichols gibi yabancı şairlerin şiirleriyle sözüne âhenk katıyor. Laf arasında bizim İbrahim Müteferrika'dan da alıntı yapmadı mı! Tadından yenmedi...
Çocukken her kitabın farklı bir baharat tozuna bulandığını düşünürdüm. Kitap koklamak gibi bir huyum vardı. Bu huyum beni gelecekte sıkı bir bibliofil olmaya hazırlamıştı. Ne kadar da doğru tespitlerim varmış. Muhabbetin sonuna doğru yanılmadığımı teyit etti. Roma döneminde cildinin safran, Viktorya döneminde ise kurutulmuş lavanta ve gül yaprağı koktuğunu söyledi...
Her şey bir yana, kitap kokularının da parfümü yapılmalı!
Uzun lafın kısası, eğlenceli resimlerle ve Kitap'ın hayatını bizzât anlatışıyla bu "Ciltli Dilbaz" öncelikle can şenliklerim öğrencilerime ve bu yazıyı okuyan bütün yetişkinlere tavsiyemdir. Okuyunuz efendim...
Kitap hakkında bir kaç cümle karalamak istemiştim. Merak edenler olduğu için istekler de oldu. Fakat, sonra vazgeçtim; çünkü çok iyi biliyorum ki Ahıska ve orada yaşayan halk hakkında hiçbir bilgimiz yoktur. Doğal olarakta bu kitabı okumak zaman kaybı olabilir, anlamak ise müşkül. İşte bu yüzden, o yazmak istediğim 'bir kaç cümle'yi bilerekten
Karasevdam Türkiye - Ahıska Türklerinin Yeniden Doğuşu - 1829-1992İbrahim Gazigil · Profil Yayıncılık · 201611 okunma