Gül Yetiştiren Adam aynı kitapta iki hikayeyi barındıran adeta dede-torun arasındaki sosyal uçurumu karşılaştırmaya yönelik yazılmış bi kitap diyebilirim. Bir tarafta yozlaşan toplumun ahlak, eğlence, sanat anlayışı ve bütün bunlar arasında kendi benliğini kaybetmiş bir grup arkadaşın çalkantılı yaşantısı işlenirken diğer tarafta Kurtuluş savaşından sağ çıkmış, neredeyse bütün arkadaşlarını kaybetmiş, toplumun gidişatını gördükçe de eve kapanıp topluma ayak uydurmamayı destur edinmiş kendini Gül yetiştirmeye adamış yaşlı bir adam ele alınmış. (Burada Gül Yetiştiren adamı Mustafa Kutlu'nun Bu böyledir kitabındaki Yorgancı Yaşar'a benzettim diyebilirim. Çünkü o da Gül Yetiştiren Adam gibi toplumun gittiği yöne doğru gitmeyip dayatılan sisteme karşı çıkarak Latin alfabesini dahi öğrenmeye gerek duymayan bi karakterdi.) Rasim Özdenören'in ilk ve son romanı olan bu eser bi romandan çok daha fazlası. Okuyacak olanlara şimdiden keyifli okumalar
Uzun zaman önce adını duydum bu kitabı yeni okumak nasip oldu.Daha önce bu yazardan "Müslümanca Yaşamak" adındaki deneme eserini okudum.Yoğun bir dili vardı.Bu kitapta da öyle bir dil beklemiştim ama gayet sade bir dili vardı.Beni şaşırtan iki olayın birbirinden bağımsız ilerlemesiydi. İnsan kitabı okurken gerçek ile rüyayı ayıramıyordu sanki. O yüzden biraz şaşırtıcı bir kitaptı. İçerisinde insana dair yapılan tespitler çok güzeldi.Okuyacaklara keyifli okumalar dilerim.
Gül Yetiştiren Adam - Rasim Özdenören
Anlatılan iki öykü arasında ne gibi bir bağlantı var acaba? Bir mana veremedim. Yine de 50 yıl boyunca kendi mağarasına çekilen adamın fikirleri için dünyaya meydan okuyuşu hoşuma gitti.
Gül Yetiştiren Adam - Rasim Özdenören
Anlatılan iki öykü arasında ne gibi bir bağlantı var acaba? Bir mana veremedim. Yine de 50 yıl boyunca kendi mağarasına çekilen adamın fikirleri için dünyaya meydan okuyuşu hoşuma gitti.
152 syf.
5/10 puan verdi
Doğu-batı arasında kıyaslama yapan romanlardan biri. Açıkçası çok beğenmedim. Sürükleyici anlatımı var, kitap akıyor ancak bölümler arasında zaman kayması yaşadığım zamanlar oldu ve kitabın kurgusunun akış mantığını kafamda çok tasarlayamadım.
Diğer yandan bu kitap için unutmayacağım bir şey varsa o da gül yetiştiren adamın söylediği şu cümledir: "Savaşarak neyi kaldırmak istemişlerse savaştan sonra o gelmişti." Savaş kazanılmasına rağmen düşman içimize girmiş, sokaklarımızda dolaşmış, tarihimize ve düşüncelerimize müdahale etmiş, eğlence kültürü değişmiş, dil yozlaşmış ve daha nicesi...
Kitap, Rasim Özdenören'in 4 adet hikayesini içeriyor.
* Çok Sesli Bir Ölüm
Kitaba ismini veren bu hikaye oldukça etkileyici bir baba-oğul hikayesi. Hastalanan babasını şehir merkezine at sırtında götürmeye çalışan oğulun yaşadığı zorluğu ve çaresizliğini iliklerinize kadar hissediyorsunuz.
* Sabah Aralığı
İşlemediği bir cinayet nedeniyle eşiyle birlikte kaçmaya çalışan Halil'in hikayesi. Kaçış sırasında eşi ile olan diyaloglar enfesti. En çok alıntı yaptığım hikaye oldu.
* Kan
Yerine, toprağına bağlı olarak yaşamaya çalışan öksüz Zeynel'in hikayesi. Zeynel'in annesi olan durumu ve aralarında geçen o tek diyalog oldukça etkileyiciydi.
* Çatışma
Ve bir aşk hikayesi. Karşılıklı işyerlerinde çalışan ve ilk önce camdan birbirini gören iki gencin hüzünlü hikayesi.
Hikayeler genel itibariyle içimizden ve gayet etkileyici.
Yalnız, Rasim Özdenören gibi muhafazakar bir yazarımızın bazı yerlerde neden Allah yerine "Tanrı" kelimesini kullandığını anlayamadım. Karakterinin bakışı ile kullandığını düşünüyorum.
Kendisinin diğer kitaplarını da okumayı planlıyorum. Özellikle Gül Yetiştiren Adam ve fikri eserlerini.
Herkese faydalı okumalar dilerim.
