Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.30
Hayali imparatorlukta geçen bu roman uygarlığın grameri bana göre.. Medeniyetin tüm zorbalıklarını gözümüzün içine sokan ,çirkin yüzünü gösteren,güzel bir anlatıma sahip bir kitap..
272 syf.
8/10 puan verdi
~~~herkes, varlıklarının derinliklerinde, açlık çeken ruhlardır gerçekten. Önyargılı olmamalı~~~
I. KONFERANS: Gerçekçilik
II. KONFERANS: Afrika'da Roman
III. KONFERANS: Hayvanların Yaşamları
1. Filozoflar ve Hayvanlar
IV. KONFERANS: Hayvanların Yaşamları
2. Şairler ve Hayvanlar
V. KONFERANS: Afrika'da İnsan Bilimleri
VI. KONFERANS:
İçim katılarak okudum kitabı. Michael K’nın başından geçmiş olanlar, Güney Afrika’nın yoksul siyahlarının, yani gerçek sahiplerinin yoksulluk içindeki yaşamlarını bilenler için çok şaşırtıcı değil. Ben en az iki kere Johannesburg’de siyahların başkaldırısına denk geldim, bana yapılan en önemli nasihat ‘asla yalnız otel dışına çıkmamamdı. Ancak Cape Town, en sakin bölgelerindendi, demek ki oranın da geçmişi karanlıkmış.
Michael K’nın sonlardaki tavrını, yemeği reddetmesini, kimseye hikayesini anlamamasını, kaygısız/aldırmaz görünen tavrının arkasındaki gurur bence hayran olunasıydı.
Coetzee’den okuduğum ilk roman, ama kesinlikle son olmayacak.
Okurluk ömrüme bir anti-kahraman daha eklediğim için mutluyum. Biraz da sinir uçlarımla oynanmış hissediyorum.
Profesör David Lurie boşanmış, arzuyla dolu ama tutkudan yoksun, insan ruhunun olağanüstü büyük ve oldukça boş olduğunu düşünüyor, gençlik çağını geride bırakmış. Cape Town üniversitesinde şiir üzerine dersler veriyor, Byron hayranı, hatta neredeyse onunla özdeşleştirmiş kendini. Öğrencisiyle yaşadığı ilişki onu işsiz bıraktığında, arkadaşları tarafından dışlandığında kızı Lucy'nin küçük çiftliğinde yaşamaya başlar. Bu ziyaret ilk başta kısa süreli bir kaçış olarak başlasa da uzun bir kalışa dönüşür. Burada, baba ve kızı gergin ilişkilerini daha da gerecek, hayatlarını sorgulayacakları korkunç bir soygun ve istismar olayı yaşayacaklar ve bu olayı sorgularken Güney Afrika'nın aynı derecede karmaşık ırksal kaosuyla da yüzleşeceklerdir. Çok iyi bir roman, sorgulattıkları ile engin deniz. Özellikle güç ve cinsel arzular arasındaki ilişkilere bakarak insan arzusunun doğasını inceliyor olması, yaşlanmak, bunu kabullenememek, empatiden yoksunluk, kibir, kabullenme ya da yok sayma gibi temaları olay örgüsü içine dahil edilişini çok çok sevdim.
" Kendi kendime şunu diyorum: Yaptığımız şey ortaya çıktığında hepimiz üzgün oluruz. O zaman gerçekten üzgün oluruz. Sorun, üzgün olup olmadığımız değil. Sorun, nasıl bir ders aldığımız. "
Baştan sona merakla okuduğum bi kitap oldu. Yazarın daha önce " Barbarları Beklerken " romanını okumuştum o da çok etkilemişti beni. Coetzee, kitaplarında madalyonun her iki tarafını da gösteriyor biz okurlara. Tarafsız mı? Evet, bence tarafsız. Hatta bazen bi anlatıcı olarak da açık ileti şeklinde sunuyor fikirlerini. Hem olumlu hem olumsuz yönleriyle...
Utanç, kelime anlamı olarak hepimizin zaman zaman yaşadığı bi duygu. Klasik bir konu olarak başlayan kitapta utancın insanı ıslah etmesi gerektiği değil, değiştirmesi, dönüştürmesi anlatılıyor. Romanda utanç duyulacak iki olay yaşanıyor biri Batı'da diğeri Doğu'da. Ortak nokta ise utanç duyulacak şeyi yaptıktan sonra insanların (erkeklerin demek daha doğru olur) olaya bakış açısı ve içlerinde vicdan azabı duyup duymamaları.
Bir kadın olarak kitaptaki erkek karakterlerden tiksindim ve yine bir kadın olarak Lurie'ye sinir oldu. Karakterleri bu kadar gerçekçi yazdığı için de yazarı bir kez daha sevdim.
Tavsiye ederim.
216 syf.
·
Puan vermedi
Syf 37
Uyku artık şifa veren, yaşamsal güçleri geri getiren bir banyo değil, bir unutuş, yok oluşa her gece hafifçe bir dokunuş gibi...
Çok fazla şey biliyorum ve bu bilgi insana bir kez bulaşınca artık kurtulmak mümkün olmuyor galiba.
Syf 150
Adalet, bu söz bir kez söylenince işler nereye varır?
Çok akıcı bir yandan üzücü ve tuhaf hissettiren bir kitaptı....Okurken kendimi K'ya çok yakın hissettim ve hep iyi olmasını diledim. Ama bir dağ başında bile rahat bırakmadılar adamı...
Baştan sona farklı bi konu olay örgüsü olan bi kitap..Sevdim mi sevdim sanırım ama okurken bazı şeyler değişsin yada böyle olmamalı dediğim çok şey oldu.Buruk bi his bıraktı bende
Coetzee'nin anlatımıyla geçtiğimiz aylarda 'Utanç' kitabıyla tanışmıştım. Coetzee insanların yapabileceği kötülükleri, yaşayacağı utançları çat çat yüzümüze vuruyordu. 'Barbarları Beklerken' de yine bize düşündürten, sorgulatan bir kitap olmuş.
Hayali bir ülkede, hayali bir imparatorlukta saldırmasından korkulan barbarları engelleme hikayesi diye giriş yapabiliriz. Ayaklanacağı düşünülen barbarları durdurmaktan için impatorluktan bir ordu imparatorluğun en uç bölgesine gönderiliyor. Albay Joll ve emrindekiler baskın engelleme amacıyla bölge insanlarına işkence, eziyet ve her türlü kıyımı yapıyorlar. Tüm bu yaşananları o bölgede görevli Sulh Hakimi'nin anlatımıyla okuyoruz.
Kitap boyunca düşündüğüm tek şey asıl barbarların kim olduğuydu. Hangi tarafın kötü olduğuna karar veremiyorsunuz. İmparatorluğun devamı için görevlendiren, işkence ve kıyım yapan ordu mu? Yoksa barbarlardan bekledikleri mi? Barbarlar gerçekten var mı bunu bile bilemiyorsunuz. Çünkü tek söylenen 'Barbarlar geliyor'.
fotosentez
2 Booker, 1 Nobel Edebiyat Ödüllü yazar Coetzee’den neredeyse fotosentez yaparak yaşayabiliyor denecek kadar kendi başına hayatta kalabilen, bir monk kadar duyguların esaretinden özgürleşmiş ama modern insanın sosyal ihtiyaç ve becerilerinden yoksun olduğu için en yüksek dağların tepesinde, en ıssız arazilerin bir köşesinde bile kendi haline bırakılmayan bir adamın hikayesi…