Selamlar,bugün şimdiye kadar hiç tanışmadığım bir yazar olan Halide Edip Adıvar hanımefendinin "Kalp Ağrısı" eserinin tahlilini yapmak nasip oldu..
Öncelikle Zeynep'in verdiği taviz, vazgeçtiği şey kendisi için öyle hayırlı bir vesileye döndü ki. Ben onun yerine rahatladım resmen.Diğer taraftan Azize için emin olamadığım bir çok konu var. Zeynep'i seviyor mu kıskanıyor mu anlayamadığım çok zaman oldu. Belki her ikisini aynı anda hissediyordur fakat yalnızca kendisini önemsediği hissiyatına kapıldım ki bu durum Zeynep için üzülmeye sevk etti beni.
Bir diğer taraftan Hasan, hakkında konuşmak bile istemediğim bir karakter oldu. Çapkındı, aynı anda birden fazla kişiye bağlı veya onlara ilgili olabilen biriydi. Ki bu durum neticesinde, kendi düşündüklerini de okumamla; kendisine olan duygularım, hayatımda hiçbir karaktere hissetmediğim şiddette olumsuzdu. Bunların üstüne bir de eskiden yaşanan bazı şeylerin gün yüzüne çıkması sebebiyle bende ipler koptu. Kısacası bu adam benim gözümde, karakter sahibi olmayan bir karakterdi.
Son olarak Saffet, o, en az bahsedilen kişi olmasına rağmen en beğendiğim karakterdi.
Eklemek istediğim bir küçük detay var: bu kitapta hiçbir şekilde aşk veya büyük bir sevda hissetmedim. Hiçbir karakter için böyle bir duygu hissedemedim. Çoğu takıntılı, hastalıklı duygulardı. Özellikle Azize'nin hissettiği her neyse, devasa bir takıntıya dönüşmüştü.
Bu arada kitabın devamı varmış, asla okuyabileceğimi düşünmüyorum. Fakat bu durum kesinlikle benim bazı konulara olan tahammülsüzlüğüm ve katılığımla alakalı.
Okumak isteyenler için keyifli okumalar diliyorum...