İnceleme-Kültürel Çözülümler: Hastalık ve Maruz Kalma
Neoptolemos'un, Odysseus'a karşı söylediği sözler, gerçekten harikaydı!
Okuduğum onca tragedyalar içinde nefretle baktığım Odysseus'a karşı direnen Neoptolemos idi.
Bu eser üzerine söylenecek çok şey vardır tabi, Odysseus'a karşı koyma cesareti özellikle beni mest etti. Var ol cengaver, Neoptolemos!
Adalet her zaman, aklın bile belirteceği her sözden daha belirleyicidir, insan da vicdan olduğu sürece kibir ve haksızlıklar kendisini gizleyemez.
Bu eserinde, Sophokles'in Euripidesçi anlamda olmayacak düzeyde Deus ex machine kullanması bulunmuyor, etkileyici bir şekilde doğrudan tanrı değil, yarı-tanrının arabulucu olması dikkate değer bir modellemedir, Sophokles bu yüzden Aristoteles için hak ettiği yeri bulur. Mitolojide ve Tragedya'da önemli bir figür olan katı ve yoruma açık olmayan militarist bir figür karşımıza çıkan Odysseus'un iç yüzü ortaya çıkmaktadır.
Kültürün her zaman ileriye dönük hedefleri karşısında beliren paskhein (maruz kalma) ve pathos (hastalık) burada, mitolojide önemli sembolik kıstas olan ayakta etkin olan bir hastalık oluyor. Yılan burada kültürel gerilemeyi belirten bir eylemi aktive ederek, kültürel sorunun ortaya çıkardığı gibi aynı zamanda Philoktetes açısından onu tıpkı avcı-toplayıcı olan Kyklopsların yaşamına dönüştürüyor. Kültür, doğanın her an dönüşümüne müdahale ederek ve adaletsizlikleri meşru görerek, kan akıtmayı normalleştiren eylemleri meydana getirirse, kültürel etik çözülümün iç yüzü Philoktetes'de tecessüm ettiği üzere, bize Tragedya'da gösterilir.
Philoktetes
Sophokles
