“Kur’ân’ı mânasını bilmeden okuyanların haline dil uzatanlar ne ahmaktır. Ku’an’daki dış mâna, kelimesi kelimesine bilinse bile onu bilmemenin, bilmek mümkün olmadığının bilinci içinde okumak ve dinlemek lâzım… Anlayıp ne olacak sanki?.. Anlamış olmak tesellisi içinde anlamakta kaybolup gidecek… Ne mutlu hiç bir şey anlamadan Kur’ânı bazı delalet pırıltılarıyle su gibi taş tas başından dökenlere…” vesselam
Sayfa 94Kitabı okuyor
Naci, en büyük merhameti, vahşi bir hissizlik maskesi altında göstermekle vazifeli tıbbın bu kahredici, çaresiz tavrı karşısında ürperdi.
Sayfa 82Kitabı okuyor
-Doğrudur; biz, hepimiz, kendimizden başkasını sevemiyoruz! Başkasında sevdiğimiz yine kendimiz..
Sayfa 65Kitabı okuyor
-İyi günler,oğlum!
-İyi günler, anne!
-Nasıl gidiyor sıkıntıların?
-Dayanıyorum…
Sayfa 55Kitabı okuyor
Senin anlayacağın, iyi insanlar iyi atlara bindiler, gittiler..
Sayfa 54Kitabı okuyor
Karıştırdığı ruhî tababet kitaplarından birinde dünya çapında otorite tanınan birinin şu sözüne rastlamıştı:
- Biz hep normal olmayan insanı tarif etmeye kalkar ve bu yönden tedavi şekli bulmaya çalışırız. Ya normal olanı tarif et deseler ne yaparız?.. O zaman, karşımıza, taş gibi, odun gibi hissiz ve şuursuz bir şey çıkmaz mı?
Sayfa 49Kitabı okuyor
Bir asfaltı her gün sulasan da sana çiçek veremez çünkü; asfaltın tabiatında güzellik yoktur.
( Necip Fâzıl KISAKÜREK, Aynadaki Yalan )
Bütün dâva, güzellik ve dişilik büyüleri peşinde gezmekten başka tasası olmayan zavallı burjuva kızının tersi olabilmek...
Bu ters oluşun baştan başa hesaplı üslûp ocağını kurmak...
"Ah, cemiyet planına sürerken ferdî tekâmül çerçevesinde bizi kostekleyen ve duraklamaya zorlayan gizli nefs sâikleri! Oldurmaya çalışmanın bizzat olmaktan alıkoyan nefs hilesi.."
Sayfa 142