O da halkını sevdiği için buradaymış... Ben büyüyünce halkımı hiç sevmeyeceğim.Halkını sevenler hep kafese giriyor...
Sayfa 23Kitabı okuyor
JUNPİU SAFSATASI
Omzumda ve bütün hücrelerimde
İşlenmiş ve işlenecek bazı günahların yükü
Oysa ben trenle tren, kuşla kuş, çocukla çocuk
atla at, minderle minder, ağaçla ağaç olam ben
Ne ara girdim bunca yükün altına?
Neden bir türlü susmaz vicdanımın bilinçaltı?
Tamam, bazen saçmaladım lakin çocuktum lan
Çocuktum lan çocuktum ulan çocuktum
Bir ağacı orman
İthaki yayınları
Kudüslü Çocuğun Vasiyeti
Bu vasiyeti yazmak nerden aklıma geldi bilmiyorum. Muhammed Dürre'nin okul yolunda terör devleti israil askerleri tarafından haince öldürülmesinden sonra, korkup okuldan almıştı annem beni, o günden beri hiç birşey yazmadım. Oysa okula gitmeyi, okuyup pilot olmayı o kadar çok istiyordumki! .. Okulu bıraktıktan ve göğümüzü annemin 'duman
Bazen Zordur Çocuk Olmak
Annen var mı senin?
– Var tabiî.
– Ne iş yapar?
– Çamaşıra gidiyor.
– Sen ne olacaksın büyüyünce?
– Ben mi? dedi. Gözlerini gözüme kaldırdı. İkimiz de mavi mavi baktık.
-Ben, dedi, boyacı olacağım.
– Ne boyacısı?
Parçalanmış Mektuplar
Hayır, sana zarar vermeliyim; hayır, o kalbini kırmalıyım; hayır, seni kendimle beraber paramparça etmeliyim. Bu kez ben seni kül etmeliyim, sonra da karşına geçip sönmüş olmak çok büyük bir meziyetmiş gibi senin kül olduğunu söylemeliyim.
Hayır sana baharatlı pilavın aslında benim tarifim olduğunu, küçükken sana öğrettiğimi ve büyüdüğünde sanki kendin bu tarifi bulmuşsun gibi bana sunduğunu anlatmayacağım. Halbuki bana ilk yaptığında hatırladığını düşünecek kadar aptaldım.
Hayır bilmeyeceksin gerçeği.
Hayır, turuncu papatyaların küçükken benim sana aldığım ilk çiçek olduğunu, bu yüzden onların yerinin ayrı olduğunu
da öğrenemeyeceksin. Bana dönüp, büyüyünce papatyalardan bahçe yapacağım kendime dediğini de anlatmayacağım. Hatta senin yerine o uçurumun kenarına papatyaların tohumlarını benim ektiğimi de hiç bilemeyeceksin.
Bu iyilikleri yapmayacağım sana.(Üzeri çizili)
"Sen niye buradasın?" Diye sordum Nevin'e.
O da halkını sevdiği için buradaymış .
Ben büyüyünce halkımı hiç sevmeyeceğim. Halkını sevenler hep kafese giriyor.
Ben büyüyünce halkımı hiç sevmeyeceğim. Halkını sevenler hep kafese giriyor.
Sayfa 23Kitabı okudu
Bütün mesele insanın çocukluğuyla barışık olmasıdır.
Çocukluğuna ihanet eden kimseler Öcalan için, büyüyünce başta kendi değerleri olmak üzere bütün hayata ihanet ederler. Bu yüzden Öcalan kendini hep ‘çocuk kalan bir adam’ olarak tanımlar: "Ben 44 yaşında bir çocuğum." Bu, şu anlama gelir: Öcalan çocuk hayallerine, özlemlerine ihanet etmeden büyümüştür.'
Sayfa 59 - Alfa KitapKitabı okuyor
"Sen niye buradasın?" diye sordum Nevin'e. O da halkını sevdiği için buradaymış. Ben büyüyünce halkımı hiç sevmeyeceğim. Halkını sevenler hep kafese giriyor.
Çocuklar yalan söylememeli. Onlar gerekli ve gereksiz yalanları bilmezler henüz. Eh ne yapalım....ben de büyüyünce söylerim.