“Yalnızca geçip gidiyoruz…Zamanın varlığımızdan sıkılmasına izin vermeyelim, onu mutlu edecek bir şeyler yapalım “
Aşk ezgisi, ellerin birbirine değdiği, toprağa ve çimene karışmış gövdelerin, yalnızlığı iflas etmiş bir inziva içinde seviştikleri tarlalarda sürer.
Bu, serseri yıldızdan alınma en yüksek sevginin ezgisidir, dudaklarını çıplak taşa sık sık dayamış bir çocuğun belleğidir.
Sayfa 161Kitabı okudu
Bana ait bu gezgin serserilik halini bozmak istemiyorum. Emre amade kalmak istiyorum. Bildiğiniz gibi, ben bir toprağı olmasını isteyenlerin yanındayım, ama kendi toprağım olmasını reddediyorum.
Sayfa 160Kitabı okudu
Hayallerimiz er geç suçüstü yakalanır. Düzen bekçisinin soysuz ve intikamcı gözünde, çıplak taş ile sevgisizce boyanmış bir gökyüzü parçası arasında tecrit hapsine mahkûm ediliriz.
Kendi içimize döndüğümüzde, tecrit edilmiş bunca gövdenin, benzer ve kardeşçe bunca yalnızlığın ve suç ortağı solukların baş dönmesi ve ateşi içinde dönüp duracaktır arzularımız.
Sayfa 161Kitabı okudu