Eyüp bu dünyada bir gurbet gibi durur
Sen benim neşe boncuğumdun
Koptu incecik ipin dağıldın ellerimde.
Sayfa 48 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Nuh’un gemisi bulanık suların çekilmesini beklerken, güvertede rengârenk bir yaşam kaynaşmaya başlamıştı. Koca koca balıklar kalabalık sürüler halinde teknenin peşinden geliyor, renk renk düşsü kuşlar ve böcekler geminin açık çatısının üstünde küme küme uçup tekneyi izliyordu. Tüm hayvanların, tüm insanların içi, kurtarılmış ve yeni bir yaşam için seçilip ayrılmış olmanın kıvancıyla dolup taşmaktaydı. Rengârenk tavus kuşu tiz ve keskin çığlıklarını sular üzerine yolluyor, neşe içinde gülüp oynayan fil havaya kaldırdığı hortumuyla hem kendisi banyo yapıyor, hem eşine banyo yaptırıyordu. Kertenkele, teknenin güneşli kalaslarının üzerinde ışıl ışıl parıldayarak yatıyor, Kızılderili birden suya daldırdığı mızrağıyla uçsuz bucaksız tufanın içinden pırıl pırıl balıklan avlıyordu.
"Ne olacakmış, düşersem düşerim, diyordum kendi kendime. Ama düşmem. Kurtarırım kendimi, çıkarım! Yapabilirim bunu, yeteneğim var!" Dipsiz bir uçurumun üzerine uzatılmış, yongalardan oluşan korkuluksuz, incecik bir köprünün üzerinde yürüyor gibiydim. Tehlikeyle neşe bir aradaydı. Ya "ülkü?" "Ülkümü" sonraya bırakmıştım, bekliyordu. Yalnızca bir zaman için kenara itilmesinden başka bir şey değildi bu: "Niçin biraz da eğlenmeyecektim?" Bir daha söylüyorum, "ülküm" de, kenara itilmeye razı olduğu için iğrençti. Yeterince sert, keskin olsaydı belki ondan sapmaya cesaret edemezdim.
Sayfa 210 - İkinci Bölüm, I - İletişim Yayınları 2. Baskı (2004)Kitabı okudu
Sen benim neşe boncuğumdun
Koptu incecik ipin dağıldın ellerimde.
