ellerin ellerimde sesin sessizliğimde
sevdan karasevdamda üşümüş
kimliği belirsiz kuşlar misali
uçurtma
1
Bilmem,
Hangi duanın mirası
Korur içimdeki umudu.
Ben,
Ömrümde böyle korkmadım
Kaybetmeyi düşünmekten.
Nereye gideriz son sınırları da geçince
Nereye uçar kuşlar son göğü de aşınca
Mahmud DervişKitabı okudu
insan, gönlünün başladığı yeri bilir de sona erdiği yeri bilemez; gönlünü göstermek için elini göğsüne koyduğu yer gönlünün başladığı yerdir ama arasa da bulamaz bittiği yeri. bu yüzden kuşlara meftundur aşıklar: gönlünün ufuklarında ulaşamadığı yere uçar gibidir kuşlar, göğe yükseldikleri ağaç bilinir de nereye kadar gittikleri bilinmez. aşık'a sorsan uçan, kuş da değildir, sevda yüklü yüreğidir. bir kuşla bir aşık'ın muhabbetine şahit olursan kuş'u ürkütme, aşık'ı incitme, çünkü göğe bakan her kul, yerde kavuşamadığına teselli arıyordur. s.kyb