Ben ne okudum (!)
Normalde kitap ayrımı yapmamaya çalışırım ve başladığım kitabı da bitirmekte ısrar ederim fakat acımasızca olacak belki ama içime sinmeye sinmeye bitirdim bu kitabı.
Son dönem yazarlarımızın bir çoğunun yaptığı gibi bu yazarımız da okuyucunun beynini nasıl zorlarım bencilliğine kaptırmış kendini .
Kitaptan bir şey anlamadım ama anlamakta güçlük çektiğim diğer kitaplara nazaran bir rahatsızlık da duymadım bundan. Kesinlikle okuyucuya dokunmayan sadece makyajlanmış bir eser(!). Neden bu kadar sarp yollara başvururlar anlayamıyorum gerçekten. Kitabın arkası o kadar cezbediyor ki insanı , seviniyorsun o döneme ait birşeyler katacağım kendime diye ki bu konuda 
Osman Balcıgil yanında bile geçememiş fakat kitabı bitirince içi dolmayacak bir boşluk.
Yayınevi, verilen emek vs derken 5 puan verebildim ama tavsiye edebileceğim bir kitap değil.
Latife Tekin
Bir kitabı okuyup bitirdiğimizde ya da bir resme baktığımızda, detaylar silinse de o eseri bir imgeyle hatırlarız. Yolculuk boyunca, hikâyeyi kurarken arzuladığım şey; kitabımı okuyacak insanların zihninde kalmasını istediğim imgeleri kurmak. O imgenin bana baştan geldiğine dair tuhaf bir inancım var.
Sayfa 192Kitabı okuyor
Dergi çıkaran herkes kendini bir konuya ağırlık vermek zorunda hissediyor, biraz tartıştık bunun üstünde. İnandırdı beni, korktuğu şeylere bağlılık duyması gerekiyor gerçekten.
“O iyi insanlar o güzel atlara binip çekip gittiler…” Türk edebiyatının usta kalemi Yaşar Kemal, ülkedeki çürümüşlüğü bu sözlerle özetlemişti. Orhan Kemal’in sokak sokak dolaşıp ‘Gazete Havadis’ diye bağıran çocuk işçisi, Füruzan’ın çocuğunu okutmak için tek başına mücadele eden anne karakteri, Fakir Baykurt’un ezilen köylüleri artık yok. Bugün o iyi yürekli yoksul ana karakterler Türk edebiyatından buharlaşıp uçtular. Yerini yan rollere bıraktılar. Yoksulluk her gün daha da derinleşirken eserlerine bu gerçekliği yansıtanların sayısı bir elin parmağını geçmiyor. Latife Tekin, Dursaliye Şahan, Seray Şahiner bu isimler arasında.
Peki ya günümüzde ekonomik kriz her geçen gün derinleşirken kitaplar ne anlatıyor? Edebiyatta bugünler nasıl hatırlanacak? “Fakirlik edebiyatı demode mi oldu?”
...
12 Eylül, örgütlü toplumu yok etmeye çalışırken, sanatta da bireyselleşme ve piyasalaşma beraberinde geldi.
Birgün Gazetesi - 
Barış İnce
Daha gün ışımadan bilgisayarın karşısına geçtiğinde aynı anda milyonlarca kişinin ayrı bir kuyunun ağzından içeri bakmakta olduğunu aklına getirir umarım.
"beni korkutan şeylere bağlılık duyuyorum yalnızca."