Sakarya'da Avrupa'nın tarihi kinini taşıyan Yunan ordusu; Mustafa Kemal'in şahsında Attila'ya, murat Hüdavendigar'a, Yıldırım Beyazıt'a, Kanuni'ye saldırmıştır. Sakarya'da Sırp Sındığı, Kosova, Niğbolu, Mohaç, Prut, Plevne zaferleri ve bir dizi de mağlubiyet vardır. Sakarya hepsinin toplu hesaplaşmasıdır.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Mustafa Kemal'in İstanbul'a gelişinden 15 gün sonra 31 Ekim 1917'de İngilizler 110.000 kişilik bir kuvvetle taarruza geçerek 9 Aralık 1917'de Kudüs'ü ve Güney Filistin'i aldılar. Bu sırada Yıldırım Orduları Grubu adı altında Alman Mareşal Falkenhayn komutasında bu cephede görev alan Osmanlı-Türk ordularının Filistin Cephesi'ndeki kuvveti ancak 36.000 kişiden ibaretti. Ayrıca araç ve gereç bakımından da İngilizler çok üstündü. Falkenhayn bu savaşlarda herhangi bir varlık ve taktik beceri gösteremedi. Tam tersi teslimiyetçi bir tutum takındı.
Sayfa 111 - Remzi KitabeviKitabı okuyor
Berlin'de 'Yıldırım Orduları' adı altında Irak Cephesi'ne yollanan bu yeni Alman Kuvveti'ne kısaca 'Asya Kolu' da deniliyordu. Falkenhayn'ın emrinde 100 Alman subayı, 5 bin kadar Alman askeri ile makineli tüfek, top ve süvari taburları, istihkâm ve sağlık birlikleri vardı. Ancak 31 Ekim 1918'de Mustafa Kemal Paşa, Liman von Sanders'ten 'Yıldırım Orduları Grup Komutanlığı'nı teslim alırken, Almanların bu ünlü Asya Kolu'nda hiçbir ciddi kuvvet bulunmadığını 'dehşet'le tespit edecekti. Bu yüzden kâğıt üstünde gösterilen 5 bin Alman askerinin cepheye ne kadarının geldiği de kuşkuludur.
Sayfa 39 - Remzi KitabeviKitabı okuyor
"Topal Kasırga" Timur
İmparatorluk ufuklarına dal-budak salma merhalesinde, Timur adlı “Topal Kasırga”ya tutulan Osmanlı çınarının yaprakları dökülmüş, dalları kırılmış, sağlam bünyesine derin yaralar açılmış, hatta tedavisi hemen hemen imkânsız şekilde tahrip edilmişti. Ancak bundan sonra topal kasırga Timur, Asya daki inine çekilmişti.
Osmanlı mülkünü baştan başa harap ettikten, Bursa'daki Osmanlı hazinesini alıp şehri devlet arşiviyle birlikte ateşe verdikten ve ihtimal ki Neron'a taş çıkartırcasına alevler karşısında tepindikten sonra, şanlı esiri Yıldırım Bayezid'i ve şehzadeleri Mustafa ile Musa Çelebileri de yanına alarak Asya steplerine dönen Timur'un Anadolu toprakları üstünde kalıcı ve derinlemesine hiçbir emeli olmadığı anlaşılıyor.
Eğer Timur'un Anadolu'da kalıcı emelleri bulunsaydı bunu gerçekleştirecek kuvveti vardı. Kudreti de vardı.
İyonya hayalini ihya edeceğini düşünen ırkçı Batı
Mehmet Şeyfik Bey'in, Lozan'dan yıllar önce göç etmek zorunda kalan Türklerin Söke ve çevresine yerleştirilmesine karşı Yunan tepkisini bir Yunan gazetesinden aktarımı:
"Türklerin Söke'ye Girit muhacirlerini iskân etmekteki maksatlarını biliyoruz. Türkler ne yaparsa yapsınlar, elli sene sonra İyonya hükümeti Anadolu'da ihya edilecektir."
Gerçekten de dediği gibi de oldu: General Nikolaos Trikupis, 22 Nisan 1921'de, Atina'da yayınlanan Embros gazetesinde "Bu savaş Yunan ırkının Türk milletine karşı açtığı bir savaştır" diyerek, Batı'dan gelen saldırının ırkçı bir saldırı olduğunu açığa vuruyordu.
