Din ve ahlak haricindeki diğer faktörlerin, örneğin medeniyetin daha ileri noktalara ulaşması,eğitim, yüksek maddi hayat standartlarının bu sonu gelmeyen felaketler silsilesine bir nokta koyabileceğine inanmak mümkün mü?
Herkes öleceğini bilir” dedi yeniden. “Fakat kimse buna inanmak istemez “
Yeni biriyle tanışmanın ya da eskiden tanıdığım biriyle yeniden görüşmenin, onunla buluşup hayatında neler olup bittiğini anlatmasını dinlemenin getireceği zorlukları yaşmak istemiyordum aslında. Kendi hayatımdan bahsedemeyecek kadar bıkkın olduğum için de öylece oturup onu konuşmaya yüreklendiridim olsa olsa.
Bir yıldan fazladır hayatım hareketsiz geçiyor, çok basit şeyleri yapmak için hep çok fazla vakit harcıyorum. Kalbim ise dönüşüme uğramayan benzersiz buz saçaklarıyla dolu bir ay kolonisine benziyor.
Daha önce de kendimi böyle hissettiğimi ve hiç değişmeyeceğini düşünürken işlerin hep değiştiğini biliyorum, ama işlerin gerçekten değişeceğine inanmak bana göre hâlâ zor.
Sayfa 56 - Sel YayınlarıKitabı okuyor
ip
Her nesil, sırtında, bütün bir nesilin yükünü de taşımıştır. İnsan, köle olmuştur, sömürmüştür, sömürülmüştür, zalimlerin en zalimi, mazlumların en mazlumu olmuştur.Bütün bunlar olmuştur. Tarihse, hep akıp gitmiştir, gitmektedir.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Aynı cevabı veriyorum, hiçbir dile çevrilemeyecek o cevabı. Düşümle karşılaşmaya gitmem gerekiyordu. Aynı hayal kırıklığı.
.
İnsanların, kayalara yapışan istiridyeler gibi, başkalarının acılarına yapışmak gibi tuhaf bir saplantıları var. Başıma gelen şey onları kendileriyle yüzleştiriyor sanki.
.
Çoğunlukla çığlık atmak istiyorum, köpürüyorum.
aklımda kaldığı kadar
yarına inanmak
rüyalarımı hatırlamaya çalışıyorum. çoğunlukla karman çorman ve gündelik.
aklımı alan, aklımı böylesine alan, aklımı almasa ne olurdu... olan oluyor.
rüyalarım gündelik olmasalardı. aslında pek de değiller.
eski iç alanıma yeniden akmak isterdim. eskisi gibi olmaz.
yeni iç alanıma derinleşmek isterdim. onu hissetmek.
burada, bu kocamanlıkta sıkışmış gibiyim.
bir kuş görüyorum serçe. üzerine güneş vuruyor. tüylerine yakından baksaydım ve görseydim göbeğinin hareketlerini nefes alırken. yine sanki. yine karnımdan vurulur muydum bir gerçekliğe yaklaşıp.
yarına inanmak, zamana inanmak, zamanın iyileştirici gücüne. onu sıkıştırmamak.
onun güzelliğine inanmak, ona direnmemek.
bunun için nerelere gitmeli
bu bilinmezlik beni allak bullak ediyor.
aklımı alan, aklımı böylesine alan,
aklımı almasaydı..
İnanmak , umut etmek, yeniden başlayabilmek güzeldir.
Sayfa 10Kitabı okuyor
EĞER
O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması
mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
Dayanılması o kadar da zor değildir, büyük ayrılıklar bile,
en güzel yerde başlatılsaydı eğer.