Vakit ayırmak sorumluluklarını üstlenmektir. Bu, ne bekletmek ne de bekletilmeye tahammül etmek anlamına gelir. Zamanını kullanmak ötekinin zamanını keyfine göre kullanmak ya da ötekine bizim zamanımızı kullanma izni vermek değil ama kendine bir basınç düşürme alanı açmaktır ve orası yaşanılan ömrün hayatın değerini anlaşılır kıldığı yerdir.
Hayata değerini veren gecikme zamanı, insanın kendini geri çektiği bir yer olarak temsil edilebilir. Haftanın "yedinci gününün" anlamı da budur. İster cuma, ister cumartesi ya da pazar densin, yedinci gün geride durmaya ayrılmış gündür.
Sayfa 96Kitabı okudu
Birden fazla işi aynı anda yapanlar, odaklanmakta, gereksiz ve dikkat dağıtıcı malumata kapılarını kapatmakta güçlük çektikleri için prekaryanın başlıca adaylarındandır. Zamanı kullanma biçimlerini kontrol edemeyen ve stresli hayatlar yaşayan bu tip insanların gelişmeye açık bir zihin kapasitesinin yanında uzun-dönemli bir perspektifle kendine dönük öğrenme algısı da köreliyor.
İletişim Yayınları
“Yetkin Konuşmacının Özellikleri”
Konuşma tek taraflı değilse yetkin bir konuşmacı konuşma sırasını yönetmek için bazı izlemler işe koşar. Bu izlemler; konuşma sırasının kime geçtiği, konuşma süresinin ne kadar olması gerektiği, diğer konuşmacının sözünün ne zaman kesilmesi gerektiği, bir sonraki aşamada ne olacağını sezinleme, gerekli durumlarda konuyu değiştirme, uygun duraklamaları ve dolguları (filler) kullanma vb. biçiminde sıralanabilir. Yetkin konuşmacılar uygun zamanı bilir, konuşmak istediklerini belirtir, diğer konuşmacıların konuşmak istediği zamanı kestirir, karşısındaki konuşmacılara konuşma sırası verir ve dinlediğini gösterir (Thornbury, 2005).
Sayfa 121 - Asos YayınlarıKitabı okudu
Zamanı kullanma yönünden insanlar ikiye ayrılır. Birincisi; kendisine verilen en değerli şey olan zamanı yönetebilen kimsedir.İkincisiyle zamanının yokluğunu bahane ederek tembelliğine mazaret bulan, kendisini kandıran kimsedir.
Birey hayatını bilinçli bir şekilde yönlendirebilirse ,zamanı da yapıcı amaçlar için kullanma fırsatı elde etmiş olur .Fakat ayak uydurmaya hevesli,başıboş olmayı seçer Ya da seçimlerine göre değil de anlık dürtülere uyarak hareket ederse kantitatif zamanın kölesi durumuna düşer.
Sayfa 239Kitabı okudu
