Dünya çapında yapılan araştırmalara göre, kadınların erkeklere göre %78 daha fazla sevgiye, ilgiye ve merhamete ihtiyacı varmış...
Erkekler ise, balık tutmak tavla oynamak, maç izlemek, arkadaşlarıyla vakit geçirmek ve kendilerine muhtelif hobiler bulmak vs vs suretiyle bir şekilde kendi başlarının çaresine bakabiliyorlarmış..
Ulan olm, madem durum böyle de, siz bu kadınlara niye habire yürüyorsunuz da bizim de adımızı kepazeye çıkartıyorsunuz alçak herifler, oltanı mı kaybettin 😅
Bak bana; nerede akşam orada sabah hayatım gezmek (iş sebebiyle) 😅
Ya rica ederim gidin kendi işinize gücünüze bakın ya (hemcinslerime diyorum)
Tamam olur insanlar bir araya gelip gelebilir sevgi olabilir, ama bu şekilde değil..
Sen önce bir ruhuna dokun onun, kalbine bir gir, zaten o gönül bahçesine bir kere girmeyi başardın mı;
İstanbul'u fetheden Fatih Sultan Mehmet'de sensin, Kanuni Sultan Süleyman han'da sensin, Yavuz Sultan Selim han'da sensin :)
Seni padişah yaptım, bu taktiğimi de unutma 😁
Yavuz Sultan Selim Han, Mısır’ı fethettiğinde bir süre orada kalır. İdareyi eline alıp kendi hâkimiyetini yerleştirmek için bu elzemdir. Bu sırada bir çadırda kalıyor. Çadırı süpürüp temizleyen, yemeği yapan Mısırlı bir cariye vardır ki, Yavuz Selim Han sabah çıkınca, cariye geliyor, akşama kadar çadırı temizleyip yemekleri hazırlayıp gidiyor,
OSMANLI'DA KADIN HAYATI
Batı'nın Osmanlı kadınına bakışı "Harem" eksenlidir... Osmanlı Sarayındaki Haremi bir “Mutsuz kadınlar hapishanesi" olarak algılamışlar, haremdekiler hakkında fantastik hikâyeler uydurmuşlardır... Oysa Harem, yabancı yazarların hiç görmeden yazdıkları seyahatnamelerinde anlattıkları gibi, bir “mutsuz kadınlar hapishanesi” değil,
Sayfa 215Kitabı okudu
YAVUZ'UN AMANSIZ RAKİBİ ŞAH İSMAİL KİMDİR?
Safevi Devleti'nin kurucusu olan Şah İsmail, 1487 yılında doğdu. Babası Şeyh Haydar, Şirvan hükümdarı Ferruh Yesar ve ona yardım eden Akkoyunlu hükümdarı Yakup Bey'e karşı yaptığı savaşta öldü. Üç yıl hapis hayatı yaşayan Şah İsmail, esaretten kurtulduktan sonra, uzun süre kaçak hayatı yaşadı. Sürekli saklanmak zorunda kaldı (Yavuzdan da
Sayfa 222Kitabı okudu
Yavuz, örnek bir padişahtı. Hedefine ulaşmak için gecesini gündüzüne katıyor, geceleri başında takke, gözünde gözlükle okuyarak sabahlıyor, gündüzleri “iki padişaha az” gördüğü dünyanın her köşesine "I'la-yı kelimetullah"sancağını dikmek için plânlar yapıyordu.
Bir gün tüm maksadını Farisî iki mısraya sığdırdı:
“Bu seferlerimiz, bu sıkıntılarımız ve bu perişanlığımız, hep gönülleri birleştirmek-İslâm birliğini sağlamak- içindir.
Yerini ve mevkiini yine bir şiirinde şöyle özetledi:
El-mülkü lillâhi, men yazfer bineyli münan, Yüreddid kahren ve yehuu nefsehu'd-dereka.
Levkane li ev li gayri kad ü emmületin, Fevkad türabi le kane'l-emrü müştereka.
Yani:
“Mülk, Allah’ındır. Kim (Allah'ın yardımı olmadan) istediğini elde etmede kendi çabasıyla zafere ulaştığını söylerse, Allah onu kahreder ve aşağı derecelere indirir.”
Söyleyecek ne kaldı? Osmanlıların bu mefkûreye bağlı kaldıkları ölçüde yüceldiklerini hatırlamaktan başka...
Sayfa 144Kitabı okudu