... Dikkat edilecek olursa devletlerin, milletlerin yüzlerinin güldüğü devirler, hep toplumun menfaatine başını koyan merkez insanın iş başında olduğu zamanlara rastladığı görülmez mi?
Sayfa 22
.. Amma umûmî tutumda bir donmuşluk, bir katılmışlık, bir can çekilmişlik vardı ki, bütün debdebe, varlık ve gösterişe rağmen, durmuş bir saat gibi artık gerçek ve alışageldiği fonksiyonunu kaybetmiş olmaklığının iztirâbı içindeydi.
Sayfa 283
Reklam
Sevmeyi bilmek, sevebilmek de bir hüner, bir mutlu Allah vergisiydi.
Nihayet dedikodunun da bir ömrü vardı. En câzibi ve en heyecanlısı dahi eskiyip lezzet alınmaz hale geldi mi, bırakılarak bir köşeye atılması mukadderdi. Hele bir yenisi ortaya çıkarak günlük hayatın içinden başını kaldırınca, bütün iştihâlar ve alâkalar derhal o tarafa kayıp eskiyi unutturuverirdi.
Bu çatı altında, âileyi toplayıp, birbirine perçinleyecek bir şey eksikti. Birleştirici, tamamlayıcı bir şey, mesela sevgi… evet bu evde her şey boldu, her şey vardı; yalnız sevgi noksandı, hatta yoktu..
Leylî işi işve vü girişme, Mecnun gözü yâşı çeşme çeşme…
Reklam
Geri199
1.000 öğeden 991 ile 1.000 arasındakiler gösteriliyor.