Evin Bahçeleri
Defterin önünde oturup, uçurum gibi açılmış beyaz sayfayı seyrediyorum. Yazmak beni öldürecek. Sana bını söylemiştim Hasan. 'Yazmak öldürmez.’ dedi. Nasıl bu derece emin olabiliyor?
Sayfa 351Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Gırtlağımı tıkamış, beni boğup öldürmüyor ki ben de bu hikayeden kurtulup rahatlayayım. Çözülüp gitmiyor da, sen de diğer canlılar gibi nefes alıp yaşayasın..
Sayfa 251Kitabı okudu
Seni öldüremez. Zannettiğinden daha güçlüsün. Anılar öldüremez. Dayanamayacağın kadar acıtır, belki. Ona direnebilirsek de bizi içine çeken boğucu bir dehlizden, üzerinde yüzdüğümüz bir denize gönüşür. Mesafeleri katedebiliriz. Ona hükmeder kendi irademizi kabul ettiririz.
Sayfa 211Kitabı okudu
İma bile hedefe varır.
Sayfa 186Kitabı okudu
Onu unutmuş muydum? Unutmadım ama yokluğunu kabullenmiştim. Kabullendim.
Sayfa 115Kitabı okudu
Her ne kadar öyle gözükse de hiç kimse ördüğünü, çözüyor falan değil. Hiç kimse bekleme eylemi sırasında donup kalmaz.
Sayfa 105Kitabı okudu
Uzun ömürleri iki saate sığdıran filmlerde olduğu gibi sahneler değişip duruyor.
Sayfa 104Kitabı okudu
Beni şefkatle büyütmek, karaya güvenli bir şekilde taşımak isteyen elden ürkmüş olsam dahi tercih yaptım.
Sayfa 73Kitabı okudu
Hayat, göz açıp kapayıncaya kadar geçip giden hızlı tren gibi.
Sayfa 71Kitabı okudu
Annemin söylediği atasözü tam olarak şöyleydi: "Tozkoparan şubat ayı, şubatlığını yapar, yaprakları sallayıp dökerken içinde yaz rüzgârı vardır.”
Hangi yaz?
Sayfa 29Kitabı okudu