…
Tüm toplum suçluluk ve utancını sözüm ona iyilik yaparak perdeliyor. Ben bu ikiyüzlülüğü yapamadığım için utanç içinde yaşıyorum belki de..
.
emre timur
#kuklacı
.
Kalabalığa gelemeyen, yalnızlığını özleyen nasırlı, maskeli ve kuklacı gibi lakapları olan, ahşap maskesinin anahtar deliği gözlerinden dünyaya bakan, sol ayağı ahşap protezini kendi yapan otuz iki yaşındaki marangoz, dünyada tek kalmış ve batmaya yüz tutmuş mutsuz insanların yaşadığı bir adada yatalak babasına bakarak geçen günlerinin birinde turuncu cüce kız Mandalina’ya rastlar. Aralarında şaşırtan sonunu ne siz sorun ne ben söyleyeyim diyeceğim bir ilişki başlar, ta ki marangozun bir gün heybesini alıp kendimden kendime kaçıyorum deyip yollara düşeceği güne kadar.. baba eziyetiyle büyürken annesini de kaybeden kuklacının mutlu bir ada hayali ve dünyaya utançla bakışının hikayesi..
Ve horlar; Şevaktani, Eli, Lema, Satılmış ve Eli, marangozu seven ağaçlar, turuncu bir ruha büründürdüğü kukla, gülmenin yasak olduğu Ağlama Oteli, Anayasanın ilk beş maddesi :), kuru başyargıç, deli şair Rembo ile…
Varoluşçuluk üzerine roman, öykü, şiir, deneme gibi eserlerinin yanısıra mimari tasarım üzerine eğitimler vererek yaşamına devam eden bir yazar Emre Timur.. Kitaplarında psikoloji ve sosyoloji ikiliminde insanın huzursuzluğunu işleyen, felsefi görüşlerini paylaşan yazar ilk kitabı Palyaçonun Listesi’nden dokuz yıl sonra yazdığı Kuklacı ile de kendi tabiriyle huzurumuzu kaçırmaya devam ediyor ve dilerim ki hep devam etsin.. Yazarımızın okuduğum her kitabı gibi bu da tavsiyemdir..
Fakat bütün vaktimi şiire, edebiyata adadım. Demek ki hassas ve derin bir ruh benim gibi uzun seneler böyle edebiyat sayesinde şiir ve hülyayla beslenir de sonra bu kadar adi bir muhite düşerse tabii ve zoraki bir şekilde uyuşmazlık ortaya çıkıyor. Ve bu uyuşmazlık kadar ruhu harap eden başka bir şey olamaz.
Sayfa 16
Ustam!
Aklım firarda.
Gözbebeklerimde müebbet hüzün,
Dilimde ay kesiği bir yara,
Düşüm kırık dökük,
Umudumun boynu bükük,
Bir öksüzün omuzlarında sukut.
Yüreğim sana emanet sıkı tut.
Hanımeli mi dediniz Sayın Yücel, âh kalbim..
Hani tarihin bitkinliğini gizleyen
O mavi dudaklı kız..
Senin
Hanımeli ve yosun kokan kollarında
Daha soğuk
Bir başka sende öldürdü damla damla..
