Yasemin Azizoğlu Balcı
@yaseminazizoglu
İnstagram: yaseminbalci
İstanbul
4 okur puanı
Nisan 2022 tarihinde katıldı
…
Tüm toplum suçluluk ve utancını sözüm ona iyilik yaparak perdeliyor. Ben bu ikiyüzlülüğü yapamadığım için utanç içinde yaşıyorum belki de..
.
emre timur
#kuklacı
.
Kalabalığa gelemeyen, yalnızlığını özleyen nasırlı, maskeli ve kuklacı gibi lakapları olan, ahşap maskesinin anahtar deliği gözlerinden dünyaya bakan, sol ayağı ahşap protezini kendi yapan otuz iki yaşındaki marangoz, dünyada tek kalmış ve batmaya yüz tutmuş mutsuz insanların yaşadığı bir adada yatalak babasına bakarak geçen günlerinin birinde turuncu cüce kız Mandalina’ya rastlar. Aralarında şaşırtan sonunu ne siz sorun ne ben söyleyeyim diyeceğim bir ilişki başlar, ta ki marangozun bir gün heybesini alıp kendimden kendime kaçıyorum deyip yollara düşeceği güne kadar.. baba eziyetiyle büyürken annesini de kaybeden kuklacının mutlu bir ada hayali ve dünyaya utançla bakışının hikayesi..
Ve horlar; Şevaktani, Eli, Lema, Satılmış ve Eli, marangozu seven ağaçlar, turuncu bir ruha büründürdüğü kukla, gülmenin yasak olduğu Ağlama Oteli, Anayasanın ilk beş maddesi :), kuru başyargıç, deli şair Rembo ile…
Varoluşçuluk üzerine roman, öykü, şiir, deneme gibi eserlerinin yanısıra mimari tasarım üzerine eğitimler vererek yaşamına devam eden bir yazar Emre Timur.. Kitaplarında psikoloji ve sosyoloji ikiliminde insanın huzursuzluğunu işleyen, felsefi görüşlerini paylaşan yazar ilk kitabı Palyaçonun Listesi’nden dokuz yıl sonra yazdığı Kuklacı ile de kendi tabiriyle huzurumuzu kaçırmaya devam ediyor ve dilerim ki hep devam etsin.. Yazarımızın okuduğum her kitabı gibi bu da tavsiyemdir..
Okur Takip Önerileri
hani milyarlarca yıl karanlıklar içinde bir ölüydün de nutfe oldun ve bir an göründükten sonra yine milyarlarca yıl yoksun. yani iki dev karanlık arasında yüz yıllık mola, bir an yanıp sönen yıldızsın…
.
emre timur
@izbirakankalemler
#ödev
Kaderin tanımı, iç kader dış kader,kader değiştirilebilir mi, ussal dönem, hayatın anlamı ne, ödevim ne, özne mi nesne mi olmak, eşref-i mahlukat mıyız, neden kitap okuyamıyoruz :), ince kalp Nietzsche, anı yakalamak saçmalığı.. gibi konularla felsefe ve varoluşçu edebiyat üzerine yazılmış denemelerle okurları tehlikeli soruların ve tehlikeli cevapların yolunda yine düşündüren bir yolculuğa sürüklüyor ne yazsa okurum dediğim yazar..
Bir “kitap devleti” kurmak hayali ve o devletin yönetim detaylarının önündeyse saygıyla eğiliyor, su ekmek ve kitaptan vergi alınmayan bir devletin hayaline dalıyorum ben de..
Bu tiyatro sahnesinde bu kitabı okuyup nasibime olanı almak ve de tüm rollerimden sıyrılarak keyifle, kabulle yazarın suç ortağı olmak düşer dedim bana ve hiç büyük harf kullanılmamış satırlar arasında keyifle dolandım. Kendini ısrarlı bir melankolik ve kadim bir depresif olarak tanımlayan burç, kuantum, çakra nedir :) inanmayan yazardan; acı gerçekleri okurken bile gülümseten anlatımı ile okumam gereken kitapları, seyretmem gereken filmleri not alarak bitirdim kitabı.. Yazarın da dediği gibi bu robotik hengamede, niçin yaşıyorum benim ödevim ne, kısaca “olmalı mı olmamalı mı” ama ne sorgusuyla kendimizi bulmak adına okunabilecek bir kitap tavsiyesi bırakıyorum..
Siz kendinizi hiç özlemiyor musunuz?
