Cenaze evinde yemek
Taziyeevinde, elinde pilav tabağıyla “Pardon, karabiber var mı acaba?” diye soran birisini anlatmışlardı. Garipsemiş ve şaşırmıştım. Sonra bununla ilgili bir twit attım. Meğer nasıl kanayan bir yaraya parmak basmışım. Kan revan içinde kaldım. Ne yorumlar, ne hikâyeler...
Annesinin vefat ettiği gün mutfakta saatlerce Türk kahvesi pişirenler…
Çok dikkat edilmesi gereken bir konu
Taziyeevinde, elinde pilav tabağıyla “Pardon, karabiber var mı acaba?” diye soran birisini anlatmışlardı. Garipsemiş ve şaşırmıştım. Sonra bununla ilgili bir twit attım. Meğer nasıl kanayan bir yaraya parmak basmışım. Kan revan içinde kaldım. Ne yorumlar, ne hikâyeler...
Annesinin vefat ettiği gün mutfakta saatlerce Türk kahvesi pişirenler…
“Demek bir acının ilacı başka bir acıdır.”
Dut Ağacının Altında, yazarın ilk ve şu anlık tek kitabıdır. İçerisinde kısa kısa hikayeler barındırıyor. Zaten 59 sayfa, kısa ve öz. Bir solukta keyifle okunabilecek türden:)
Ağır ve kalın kitaplar okumaktan sıkıldım ve biraz modum değişsin diye okumaya başladım. Elime aldım ve bitirmeden bırakmadım. Betimlemelerini ve yazarın kalemini çok sevdim. Zaten okunacaklar listemde mevcuttu ve kitap hediye olarak geldi. Böyle olunca okuması daha bi keyifli oldu:)
Kitabın en beğendiğim yanı insanı sıkmaması. Yalın bir dili var ve anlaşılması kolay. Herkesin zorluk çekmeden okuyabileceği ve okuması gerektiğini düşündüğüm bir eser.
“Yol bozuk, taşlı, tozlu. Ne anlamsız mırıltılar ferahlatıyor ne de derin düşünceler. Gölgem bile benden kaçıyor. Sığınacak bir yer yok.”[s.15]
Benim kitapta en sevdiğim cümle bu oldu. Kendimi buldum diyebilirim. Yazar 
Abdurrahman Seyhan’ın eline emeğine sağlık. Çok güzel bir çalışma başarılı bir eser olmuş:)
Sürekli çok popüler yazarların kitaplarını okumak yerine arada bir henüz yeni olan eserleri okumanın faydasını görüyorum. Sizlere de tavsiye ederim. En azından bir bakış açısı daha kazanmış oluruz…
Kitaba puanım 9
