Tolstoyun okuduğum ilk kitabı oluyor Anna Karenina. Uzun bir zaman elimde süründü kendileri:)
Olay akışı çok yavaş ilerliyor. Sanki ağır çekimde oynatılan bir sahne gibi kitap... Her detay , her karakter, her olay uzun uzun anlatılmış. Rus halkının toplum yapısı ve toplumsal bakış açısı olaylar üzerinden fazlaca işleniyor. Bu kitabın karakter kadrosu çok zengin olsa da başrolleri Anna Karenina ve Levis isimli şahıslar. İki cilt boyunca bu iki şahsın yaşayış biçimleri, aşkları hayat hikayeleri baştan sona anlatılıyor. Bazı yerlerde insan duygularını, çaresizliğini, öfkesini o kadar güzel tasvir etmiş ki Tolstoya hayran kaldım. Anna Karenina intihar ederek kitaba veda ediyor. Ama Anna Kareninanın baştan sona hikayesi insana hayat dersi veriyor. Bizim toplum yapımızda da Anna karanina gibi hayat sürenler çok. Ama bizimkiler intihar işine kalmadan eski eş, sevgili her kimse onun tarafından katlediliyor. Levis karakterini de çok beğendim. Levisin hayatı kitapta ayrı bir mecrada akıyor. Her yönden kendini sürekli iyi ve güzel şeyler yapmaya adayan bir insan... Köy yaşantısı ve şehir yaşantısı bu karakterler üzerinden fazlaca işlenmiş ve okurun o yıllardaki toplumdaki işleyişin anlaşılması sağlanmış.Bu kitaba ilişkin söyleyebileceğim son şey ise bu kitabın her insanın okuyacağı bir kitap olmadığıdır. Sadece gerçek kitap aşıkları veya okuma sevdalıları bence bu kitabı severek okuyabilir. Yada klasik aşıkları mı deseydim...
