"İnsan ne de olsa daima biraz kabahatlidir”
Camus
İnsan ne de olsa daima biraz kendisinin dışındadır.
İnsan ne de olsa daima biraz sahtedir.
İnsan ne de olsa daima biraz kibirlidir.
İnsan ne de olsa daima biraz sevmekten uzaktır.
İnsan ne de olsa daima biraz
-"Hayatınızdaki “tak”ları yazınız."
Kumral Ada Mavi Tuna adlı kitap zihnime üç sözcükten oluşan bu kısa cümleyi kazıdı. Ne zaman kitabın adı geçse öğrencilik hayatımın son final sınavındaki ikinci soru olan bu cümle, kafamın içinde dolanır durur. Çoğu zaman "konuşulacak meseleler" sınıfında kendilerine yer bulamayan bir takım anılar, bu cümleyle birlikte kapkara topraklardan yol bulup çıkan gençlik ve tazelikle serpilip büyüyen kahraman fidanlar oluverir. Her an dallanıp budaklanarak dünyalara bedel olacak bir fidan...
Bazı anılarımız gerçekten hayatımızı baştan başa değiştiren birer dönüm noktası yani "tak" değil midir?
Bunların bazen küçük birer kırıntı halinde bulunup yok olmaya razı iken bazen volkan olup taştıklarını kim inkar edebilir?
Bugün yaşamakta olduğunuz hayatın sebebi sayılabilecek anıları birer kırıntı halinde taşımaktan memnun iseniz ne ala. Değilseniz korkmayın. Hayatınızdaki “tak”ları yazın, okuyalım.
Okumazsam olmaz dediğim klasiklerin demirbaşı Suç ve ceza, kitapla alakası olmayan insanlara bile sorulduğunda sayacağı üç kitaptan biridir...
• Dostoyevski bu eseri kaleme alırken nasıl bir ruh hali içinde olduğunu anlamak mümkün değil.(Harika bir anlatımı sanki olayın içinde o zaman da yaşıyormuşcasına hissediyorsunuz) İnsan bir ara soruyor
